Τα δοκίμασαν όλα, πλην ενός …

Πολύ θόρυβος γίνεται κυρίως από τα κυρίαρχα ΜΜΕ περί ροπής των πολιτών των δυτικοευρωπαϊκών χωρών να υποστηρίζουν τα χαρακτηρισμένα ως ακροδεξιά κόμματα.

Οι τάσεις αυτές είναι καθοριστικές πλέον σε διάφορες χώρες και έχουν διαφορετικές εκφάνσεις. Αλλού υπάρχουν ήδη κυβερνήσεις με αυτούς τους χαρακτηρισμούς (π.χ. Ιταλία, Ουγγαρία, Ολλανδία. Κίνα), αλλού τα κόμματα που εκπροσωπούν τις τάσεις αυτές έχουν ήδη πλειοψηφικά ποσοστά σε σχέση με τα άλλα κόμματα, αλλού προαλείφονται ως οι επόμενες κυβερνήσεις, αλλού απλώς τα κόμματα που τις εκφράζουν εμφανίζουν συνεχώς αυξανόμενα ποσοστά αποδοχής από τους πολίτες και είναι μάλλον θέμα χρόνου να επικρατήσουν ίσως και στην πλειοψηφία των χωρών.

Η κατάσταση στην Ιταλία δείχνει ότι τα πράγματα δεν εξελίσσονται δυσμενώς για τους πολίτες και η πρωθυπουργός της δείχνει σημαντικά σημεία αποδοχής από τους πολίτες και τις άλλες χώρες και φαίνεται να δρομολογούνται σοβαρές και καλές προοπτικές για τη χώρα και τους πολίτες της. Η θέση της πρωθυπουργού και της Ιταλίας εντός της ΕΕ ισχυροποιείται.

Η Αυστρία οδεύει προ ακροδεξιά κυβέρνηση, ενώ τα πράγματα μάλλον θα εξελιχθούν προς την ίδια κατεύθυνση και στη Γερμανία και ίσως συντομότερα στη Γαλλία.

Το ερώτημα είναι γιατί συμβαίνουν όλα αυτά, ενώ τα πράγματα ήταν ήρεμα και κανείς σχεδόν δεν αμφισβητούσε τις Δημοκρατίες και τα επιτεύγματά τους.

Οι παράγοντες που είναι κατά τη γνώμη μας καθοριστικής σημασίας, είναι:

• Οι πολίτες στην Ευρώπη, αλλά και στις ΗΠΑ έχουν καλομάθει από την πολύ ευμάρεια και απαιτούν διαρκώς περισσότερα
• Οι ηγεσίες φαίνονται ανεμικές και δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη και αυτοπεποίθηση
• Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και ο τριετής ήδη πόλεμος. Οι πολεμικές επιχειρήσεις του Ισραήλ, εναντίον όλων όσων το πολιτικό του σύστημα έχει κατατάξει στους εχθρούς του και βρήκε την ευκαιρία να επεκταθεί όπου θέλει και να εξαφανίσει κάθε ένα, που είναι εμπόδιο στα επεκτατικά του σχέδια
• Η ανεξέλεγκτη ροή λαθρομεταναστών, με τη βοήθεια πολυπλόκαμων κυκλωμάτων διακινητών που οι χώρες αδυνατούν να αντιμετωπίσουν, σε συνδυασμό με αναποτελεσματικές και εν πολλοίς ανεπαρκείς στρατηγικές εξωτερικής βοήθειας προς χώρες εκκίνησης. Η αδυναμία ή/και και η κοντόφθαλμη πολιτική προσφοράς θέσεων εργασίας σε χώρες με ελλείψεις ή/και ανάγκες
• Ο καταλυτικός ρόλος της ασύδοτης τηλεόρασης που προβάλλει δελεαστικές καταστάσεις από τις γενικώς ευημερούσες χώρες που εξάπτει τη φαντασία, σε συνδυασμό με την σχεδόν καθολική πρόσβαση στο διαδίκτυο και πρόσβαση σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες και διαδικασίες υποστήριξης πολιτικών προσφυγών που ο καθένας φαντάζεται τον εαυτό του ως επωφελούμενο αρκεί να φθάσει στον επιθυμητό προορισμό
• Ίσως και άλλα σχετικά ..

Oι πολίτες λογικά αποθαρρημένοι από όσο συμβαίνουν γύρω τους – ανισότητες, διαφθορά, εγκληματικότητα, παράνομος πλουτισμός, αδικαιολόγητη ακρίβεια, κακές δημόσιες υπηρεσίες και άλλα, αναζητούν νέους μεσσίες και σωτήρες, αποδεχόμενοι το κίνδυνο να βρεθούν εξαιτίας των δημαγωγών στην ίδια ή και χειρότερη θέση. 

Έτσι καταλήγουν λόγω των αδιεξόδων να θέλουν να δοκιμάσουν και το νέο φρούτο που λέγεται ακροδεξιά διακυβέρνηση. Η οποία υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια και νέους  παραδείσους. Μάλλον αδικαιολογήτως; Θα φανεί … 

Φαίνεται ότι το πείραμα αυτό θα γίνει. Η ελπίδα είναι τα αποτελέσματα να μην είναι καταστροφικά. Η Ελλάδα το δοκίμασε αναδεικνύοντας στην εξουσία κόμμα διαμαρτυρίας με σαφή ριζοσπαστικά και ακραία αριστερά χαρακτηριστικά και βρέθηκε σε αδιέξοδο. Ευτυχώς οι πολίτες συνήλθαν γρήγορα και ακολουθούν σήμερα διαδρομές λογικής και ανάκαμψης.