Είμαι σίγουρος ότι τους λένε (τουλάχιστον οι μανάδες τους) μάθε παιδί μου γράμματα ή μια τέχνη, δούλεψε σκληρά, γίνε καλός επιχειρηματίας ή επαγγελματίας, δημιούργησε περιουσία για σένα και για τα παιδιά σου, ταξίδευσε στον κόσμο, βλέπε και μάθαινε και ζήσε όσο καλύτερα μπορείς. Και αν έλθουν αναποδιές στη ζωή, μην το βάλεις κάτω, συνέχισε να δουλεύεις σκληρά και θα βρεις πάλι το δρόμο σου.
Αν δημιουργήσεις δική σου δουλειά φρόντισε να στηρίζεται σε υγιείς βάσεις, προσπάθησε να τη μεγαλώσεις και ίσως γίνεις και εσύ κάποια μέρα σοβαρός και μεγάλος επιχειρηματίας και πλούσιος. Έτσι θα βοηθήσεις και τους συνανθρώπους σου και τη κοινωνία.
Αυτά και άλλα παρόμοια. Βέβαια η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε και μπορεί τα πράγματα να είναι εξαιρετικά δύσκολα και απρόβλεπτα και κανείς δεν ξέρει τι του μέλει. Αντίθετα, είμαι σίγουρος ότι δεν τους λένε γίνε παιδί μου εργάτης, μισθωτός, καθαρίστρια, σκουπιδιάρης, ντελίβερι μπόι κλπ., κλπ. Αλλά δεν είναι ντροπή να δουλέψει κανείς και σε τέτοιες δουλειές για κάποιο χρονικό διάστημα. Άλλωστε το κάνουν τόσοι και τόσοι σοβαροί νέοι που προσβλέπουν πάντοτε σε καλλίτερες μέρες.
Αυτά θα έλεγα εγώ στα παιδιά μου τουλάχιστον, δηλαδή το καπιταλιστικό πρότυπο.
Α ναι, σημειώστε σας παρακαλώ ότι η πλέον σοσιαλιστική χώρα είναι η καπιταλιστική και πλούσια από σκληρή δουλειά και άριστη οργάνωση, Ελβετία. Και οι Σκανδιναβικές χώρες βέβαια δεν πάνε πίσω.
Αν δεν τα λέω καλά ας μου πουν, που συλλογισμός μου δεν είναι σωστός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου