Παρακολουθούμε την ανάδειξη του κ. Αλέξη Τσίπρα σε αρχηγό
μεγάλου μεγέθους, φόβητρο των αστών, ήρωα των χουντοσυνδικαλιστάδων, ίνδαλμα
όλων όσων έτρωγαν με δυο κουτάλες και ονειρεύονται ακόμα ουρί και πιλάφια, αλλά
κυρίως ηγέτη όλων των μετρίων, των μετριοτήτων ελλήνων.
Οι μετριότητες αναζητούν πάντοτε ηγέτη των ίδιων
χαρακτηριστικών με αυτούς, δηλαδή μετρίους ώστε να μπορούν άνετα να
συγκρίνονται μαζί τους και να αισθάνονται ότι βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο και
άρα όλα εν τάξει.
Φαντάσου το πρόβλημα και την απογοήτευση όταν συγκρίνεις τον
εαυτό σου με σημαντικούς ανθρώπους. Τότε κατανοείς ότι βρίσκεσαι σε μειονεκτική
θέση και μαθαίνεις ή δέχεσαι εκ των πραγμάτων να σέβεσαι, να ακούς, να
ακλουθείς, να συνεργάζεσαι, να συμφωνείς, να στοιχίζεσαι σε σκοπούς και οράματα
άλλων, ικανότερων.
Ο Λαός λέει, «Όμοιος τον όμοιο αγαπά κι
όμοιος τον όμοιο θέλει» (Ελληνική Παροιμία).
Αλλά και «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει».
Δείτε την ποιότητα των στιφών που περιβάλλουν
το μεγάλο τιμονιέρη Τσίπρα. Μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα ότι ξεχωρίζει
κάποιος;
Αυτό που προφανώς δεν υπολογίζει ο πολύς κ.
Τσίπρας, είναι το επίπεδο των ηγετών στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τις άλλες μεγάλες
χώρες.
Αν συγκρίνει το επίπεδό του με αυτό των
ηγετών των χωρών με τις οποίες θα υποχρεωθεί να συνεργαστεί, να συνδιαλαγεί και
να αντιμετωπίσει, θα πάθει κατάθλιψη.
Έτσι, αν έχουμε την ατυχία να αναδεχθεί σε
πρωθυπουργό, αλίμονο στη χώρα.
Και φυσικά αλίμονό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου