Δύσκολα κάνεις βρίσκει αυτό που όλοι λέμε καλό φαγητό στα ελληνικά
ξενοδοχεία, ενώ και το περιβάλλον των αιθουσών έχει πολλά αρνητικά που τελικά
αποτρέπουν ακόμα και τους ενοίκους ενός ξενοδοχείου να γευματίζει σε αυτά. Και
προτιμούν εστιατόρια κάθε μορφής και βαλαντίου που βρικσονται εκτός και ίσως
ακριβώς δίπλα στα ξενοδοχεία.
Δεν είναι και σπάνιο
πέριξ ή δίπλα σε καλά ξενοδοχεία ανά την Ελλάδα να έχουν αναπτυχθεί πολλά και
μάλλον καλά εστιατόρια και άλλα καταστήματα με αντικείμενο τη διατροφή,
υποδεικνύοντας ότι οι ένοικοι των ξενοδοχείων θέλουν είτε να δοκιμάσουν εναλλακτικά
φαγητά ή άλλης ποιότητας ή περιεχομένου, ενώ η δαπάνη δεν είναι το κύριο κίνητρο της επιλογής αυτής.
Μια εξήγηση είναι ότι
το προσωπικό των ξενοδοχείων είναι υπάλληλοι που βρίσκονται μάλλον σε κατάσταση αδιαφορίας για το αποτέλεσμα,
ενώ και οι εργοδότες βρίσκονται στη δύσκολη κατάσταση να μη μπορούν να
απαλλαγούν από ακατάλληλους
εργαζόμενους. Υπάρχουν βέβαια και προσωπικές σχέσεις και τα αισθήματα συμπόνιας
και υπερπροστασίας, σε συνδυασμό με την απουσία κουλτούρας αξιολογήσεως και
ανταμοιβής της προσπάθειας και της επιτυχίας.
Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να γίνει μια εμπεριστατωμένη έρευνα
γύρω από το θέμα και τις συνέπειές του.
Μήπως θα πρέπει να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο συνεργασίας
ξενοδοχείων και εστιατορίων για την από κοινού εκμετάλλευση, την αναβάθμιση των
υπηρεσιών και των προσφερομένων φαγητών (μέγεθος μερίδων, ένδυση υπαλλήλων, να
καθιερωθεί το πιάτο ημέρας και το φαγητό ημέρας, τρόπος ψησίματος, να
σταματήσει επί τέλους η παράνομη χρήση πλαστικών τραπεζομάντηλων, να εφαρμοστούν
πλήρως οι κανόνες HACCP
και να γίνουμε και εμείς κάποτε όπως η Ιταλία, τουλάχιστον κ.α.);
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου