Κοινότυπες επαναλήψεις και αναφορές σε αγώνες που έδωσαν
άλλοι παλαιότερα, όταν οι συνθήκες εργασίας ήταν πράγματι απάνθρωπες, με εξευτελιστικές
αμοιβές και χωρίς δικαιώματα. Αλλά μόνον υποχρεώσεις.
Και περάσαμε στο σήμερα, όπου οι περισσότεροι εργαζόμενοι (στις
ανεπτυγμένες τουλάχιστον χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάς) έχουν πολύ καλές
συνθήκες εργασίας, καλές αμοιβές και δικαιώματα. Πολλά, και σε πολλές περιπτώσεις,
πάρα πολλά. Και καμιά υποχρέωση, όπως συνάγεται από τη σιωπή των συνδικαλιστών και
όσων παίρνουν το μαρκούτσι και κατακεραυνώνουν τα πάντα και όλους και κυρίως τους
απάνθρωπους εργοδότες, οι οποίοι όμως τους εξασφαλίζουν εργασιακά.
Περιμένω πότε κάποιοι θα μιλήσουν υπέρ των ανέργων, θα πουν
τι σκέπτονται για τον περιορισμό της ανεργίας, θα επαινέσουν τους επιχειρηματίες
και όσους δίνουν δουλειά στα νιάτα και θα μιλήσουν για τις υποχρεώσεις των εργαζομένων.
Για αξιοκρατία, αξιολόγηση, αμοιβές ανάλογα με την απόδοση και την εφευρετικότητα,
ανέλιξη βάσει των ουσιαστικών προσόντων και τη συνεισφορά στην πρόοδο και στην
επιτυχία των επιχειρήσεων και τη βελτίωση του εργασιακού περιβάλλοντος.
Ζητώ συγγνώμη αν ξέχασα κάποιον σημαντικό παράγοντα της εργασίας
και δεν τόνισα όσο έπρεπε πτυχές του εργασιακού βίου που συμβάλλουν σε μια καλύτερη
κοινωνία.
Καλή Πρωτομαγιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου