Μήπως η λύση στο πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής είναι πολύ απλή …

Αρμόδιοι και αναρμόδιοι συχνότατα επικαλούνται το πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής προκειμένου να δικαιολογήσουν την οικτρή κατάσταση του ασφαλιστικού συστήματος.

Σήμερα που όλα τα ασφαλιστικά συστήματα βασίζονται σε ειδικά λογισμικά ηλεκτρονικών υπολογιστών για τη διαχείριση των, θα μπορούσε να συμφωνηθεί το εξής:

Σε περίπτωση που ο εργαζόμενος ή/και ο εργοδότης πληρώσουν τις εισφορές του συγκεκριμένου μήνα (1/3 εργαζομένου και 2/3 εργοδότη ή ότι άλλο έχει συμφωνηθεί), ο μήνας ή το ποσοστό του μήνα  προστίθεται αυτόματα στο χρόνο ασφάλισης του εργαζομένου. Τα ίδια θα ισχύουν αν οι υπολογισμοί γίνονται στη βάση ημερών και όχι μηνών.

Εφόσον ο ασφαλισμένος ή/και ο εργοδότης δεν καταβάλουν τις εισφορές εντός 10 ημερών ας πούμε από τη λήξη του μήνα, δεν προστίθεται αυτόματα ο συγκεκριμένος μήνας ή το ποσοστό στο συνολικό χρόνο ασφάλισης.

Με τον τρόπο αυτό καταργείται αυτόματα η εισφοροδιαφυγή!

Το σύστημα αυτό αναθέτει στον κάθε ασφαλισμένο να επιτηρεί την ασφαλιστική του κάλυψη συνεχώς και θα ενημερώνεται ηλεκτρονικά και αυτόματα, για κάθε μεταβολή ή αθέτηση πληρωμής. Κανένας εργαζόμενος δεν θα αναθέτει στον εργοδότη του να καταβάλει το σύνολο των εισφορών, κατακρατώντας το ποσό της εισφοράς του εργαζόμενου από την αποζημίωσή του.

Δεν αναμένονται προβλήματα για δημοσίους υπαλλήλους, αυτοαπασχολούμενους και εργαζόμενους σε μεγάλες εταιρίες. Σε περιπτώσεις μη καταβολής από τον εργοδότη της εισφοράς, επιλαμβάνεται το σύστημα με τη βοήθεια του λογισμικού και προβαίνει στις ενέργειες που έχουν συμφωνηθεί, όπως προειδοποίηση, προσαυξήσεις, διασταύρωση οικονομικών στοιχείων, τυχόν πρόστιμο, προετοιμασία για προσφυγή σε ένδικα μέσα κλπ.. Το πλεονέκτημα είναι  η άμεση αντίδραση του συστήματος και η σχεδόν επίλυση του προβλήματος, χωρίς τη καταγγελία του εργαζομένου.

Τι λένε οι αρμόδιοι;

Μπορούν να μας πληροφορήσουν αν οι σκέψεις μας είναι σωστές ή όχι;