Η χώρα που δε μαθαίνει πότε από τα λάθη της …

Παρακολουθούμε όλοι με αγωνία, προσδοκία, ευχές, ανάμεικτα με αγανάκτηση το δράμα της Ανατολικής Αττικής. Για μια ακόμα φορά. Και φαίνεται ότι η λύση θα έλθει όταν δεν θα έχει απομείνει τίποτε άλλο από καμένο πράσινο. Τα κόμματα θα υβρίζουν όλους τους άλλους για ανικανότητα, άγνοια και τεμπελιά και οι πολίτικοί θα βρίζουν τους αντιπάλους τους για την πολλοστή επανάληψη ενός δράματος που θα επαναλαμβάνεται, από ότι φαίνεται εις το διηνεκές.

Κανένας δε μαθαίνει και τίποτε δε γίνεται κατανοητό από τις συνεχείς καταστροφές, τις οποίες μόνον η Μάνα Φύση επουλώνει, ενώ οι πολιτικοί και τεράστιο ποσοστό των πολιτών μαζί τους θα σκυλεύουν το κορμί της δόλιας Ελλάδας, προκειμένου να πλουτίσουν χωρίς κόπο, προσπάθεια και σκληρή εργασία.

Αν δε θέλουμε επανάληψη των καταστροφών πρέπει:

1.    Να σχεδιαστούν άμεσα προγράμματα προστασίας των οικισμών, παραγωγικής γης και εγκαταστάσεων από τις δασικές πυρκαγιές

2.    Να σταματήσει άμεσα η εκτός σχεδίου δόμηση

3.    Να περιγραφούν λεπτομερειακώς οι ρόλοι των δημοτικών, περιφερειακών και κυβερνητικών στελεχών, οι υποχρεώσεις τους, οι ευθύνες και οι ποινές σε περιπτώσεις ανικανότητας, αδιαφορίας ή πλημμελούς εκτέλεσης των καθηκόντων τους

4.    Να επιβληθεί η απαγόρευση κυκλοφορίας εντός των δασών μετά τη δύση του ήλιου και σε πολλές περιπτώσεις εντελώς χωρίς ειδική άδεια

5.    Να αναπτύσσονται στρατιωτικές περιπολίες επί των δρόμων που διέρχονται μέσω δασών, για την αποτελεσματική φύλαξη και την σωματική άσκηση των στρατευμένων

6.    Να γενικευθούν τα προγράμματα φυσικής και τεχνητής αναδάσωσης και να αναπτυχθούν προγράμματα Έρευνας και Τεχνολογίας στους σχετικούς τομείς

7.    Η οικοπεδοποίηση και η οικοπεδοφαγία να παταχθούν αμείλικτα. Αρχίζοντας από τις πολεοδομίες και το εκπληκτικό προσωπικό τους

8.    Να αναπτυχθεί με κάθε πρόσφορο μέσο ο εθελοντισμός και η οργάνωση των κατοίκων όλων των οικισμών και δη των ευάλωτων σε θέματα πρόληψης, επέμβασης και αποτελεσματικότας

Μέχρι να υλοποιηθούν σε κάποιο βαθμό τα προαναφερθέντα να καταστεί ιδιώνυμο η εκ προθέσεως ή αμέλεια, πρόκληση πυρκαγιάς σε δημόσιο και ιδιωτικό χώρο και να θεσπιστούν για τους υπαίτιους αυστηρές ποινές κοινωνικής εργασίας και πλήρης αποζημίωση των πληγέντων.