Πανάρχαιες ελιές της Κρήτης γίνονται καυσόξυλα …

«Από αυτά τα δέντρα μάς έντυσαν οι γονείς μας. Από αυτά μας σπούδασαν. Χάρη σ’ αυτά έγινε η Κρήτη αυτό που είναι, εάν έχει αναπτυχθεί ένα πολιτισμικό επίπεδο είναι εξαιτίας τους. Κι όμως για την ελιά που έχει θρέψει για χιλιάδες χρόνια εκατομμύρια ανθρώπους, που λατρεύτηκε και υμνήθηκε, γι’ αυτή την ελιά δεν ενδιαφέρεται κανείς». Ο Αρης Κουτάκης μιλά με οδύνη για την καταστροφή που βλέπει να εξελίσσεται στην πατρίδα του, την επαρχία Αμαρίου Ρεθύμνου, που απλώνεται στους πρόποδες και τις πλαγιές του Ψηλορείτη, όπου και συγκεντρώνεται ο μεγαλύτερος αριθμός πανάρχαιων ελαιόδεντρων του νησιού.  
«Οργανωμένα συνεργεία που έχουν αντιληφθεί ότι οι περισσότεροι κάτοικοι είναι ηλικιωμένοι, έρχονται και χωρίς να ρωτήσουν κανέναν κόβουν ολόκληρους ελαιώνες - μέχρι και δέντρα που χρονολογούνται ακόμα και 2.000 χρόνια πριν. Οι ξενιτεμένοι επιστρέφουν και δεν βρίσκουν τα δέντρα τους. Άλλοι, λόγω της άσχημης συγκυρίας προχωρούν στην απονενοημένη ενέργεια να τα κόψουν, αφού δεν τους αποφέρουν πια καρπούς ή εισόδημα. Όμως τα πονάνε» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 12 Δεκεμβρίου 2013).

Και η λογική που είναι;

Και οι αρχές που είναι;

Και οι αρειμάνιοι και πατριώτες Κρητικοί που είναι;

Αφήστε τους κκ. εισαγγελείς που κοιμούνται. Ο μισθός τρέχει, τρέχει …