Διαβάσαμε το μακροσκελές άρθρο της
εφημερίδας ΚΑΘΗΜΡΕΡΙΝΗ «Υπερπαραγωγή Ελλήνων διδακτόρων» και έχουμε να επισημάνουμε
ορισμένα σημεία, που αποτελούν και ουσιαστικά σχόλια για το εύκρατο κλίμα για
την παραγωγή διδακτορικών διατριβών που επικρατεί στα ελληνικά ΑΕΙ (βλέπετε
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΕΛΛΑΔΑ 09:44, 24 Δεκεμβρίου 2016).
Το άρθρο μας φάνηκε δυσνόητο και μη αποκαλυπτικό, αν και
περιέχει στοιχεία που θα πρέπει να κάνουν όλους μας να απορήσουμε, αλλά και να
συγχαρούμε και την ευγενή τάξη των πανεπιστημιακών για τις «μηχανές» που
έστησαν ταχύτατα και παρήγαγαν χιλιάδες διδακτορικούς τίτλους, εν ριπή
οφθαλμού.
Σύμφωνα με το άρθρο εκπονήθηκαν 35.457 διατριβές την περίοδο
από το 1990 έως το 2013 (περίοδος αναφοράς της έρευνας CDH που δημοσιοποιήθηκε
φέτος), και άλλες 5.097 την τελευταία τριετία 2014-2016, σύμφωνα με τα στοιχεία
του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ).
Επίσης, στα αρχεία του ΕΚΤ υπάρχουν 7.361 διατριβές που εκπονήθηκαν πριν
από το 1990, αλλά ο συνολικός αριθμός είναι υψηλότερος αφού υπάρχουν μη
καταγεγραμμένες διατριβές. Ο αριθμός είναι τεράστιος.
Η πλειονότητα των διδακτόρων –ποσοστό 86,2%– απέκτησε τον
τίτλο από ελληνικά πανεπιστήμια. Ποσοστό 11,2% αποφοίτησε από άλλες χώρες της
Ευρωπαϊκής Ενωσης, με πρώτες χώρες τη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, ενώ
ποσοστό 2,4% των διδακτορικών διατριβών εκπονήθηκε σε ΑΕΙ χωρών της Βόρειας
Αμερικής, κυρίως τις ΗΠΑ.
Πρέπει να λάβει κανείς υπόψη του ότι η κατοχή διδακτορικού διπλώματος
είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την κατάληψη διευθυντικών θέσεων στο ΕΣΥ και
καθηγητών στα ΑΕΙ και προφανώς και σε άλλες «καλές» θέσεις του δημοσίου.
Αυτονόητη είναι λοιπόν η ανάγκη παραγωγής διδακτόρων.
Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα.
Οι Έλληνες είναι καταπληκτικοί στην αξιοποίηση κάθε νέας ευκαιρίας.
Αλλά με την προϋπόθεση να μη μιλάμε για αξιοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου