Ως παιδιά ταλαιπωρηθήκαμε τις δεκαετίες του ’50 , ’60, ’70,
ίσως και αργότερα με το φοβερό μάθημα της εκθέσεως. Θυμάμαι τα σχολικά μου
χρόνια τη σχεδόν μηδενική καθοδήγηση των καθηγητών, τα τετριμμένα θέματα, τους αναπάντεχους
βαθμούς, την ανυπαρξία αναλύσεων, εξηγήσεων και διορθώσεων προς βελτίωση.
Τα χρόνια πέρασαν, το μάθημα έγινε Ελληνική Γλώσσα, αλλά
μάλλον παραμένει στην ίδια λογική και ταλαιπωρεί τα παιδιά. Και στις
εισαγωγικές εξετάσεις αποτελεί σημαντικό κριτήριο για καλή ή όχι καλή συνολική βαθμολογία.
Και μάλλον αδιαφορούμε για τη συνεισφορά του μαθήματος στη διάπλαση των παιδιών
και τα εφόδια που πρέπει να διαθέτουν.
Προτείνουμε να επανέλθουμε στο πρόβλημα και να ξαναθυμηθούμε
το χαρτί και το μολύβι.
Να προτρέπονται οι μαθητές να γράφουν στο χαρτί τις απόψεις
τους σε οπουδήποτε θέμα τους απασχολεί ή να μεταφέρουν στο χαρτί σκέψεις,
επιχειρήματα, περιγραφές, διαλόγους και κάθε τι τέλος πάντων που τους κινεί το
ενδιαφέρον, αλλά ελευθέρα χωρίς περιορισμούς. Σε έκταση μιας το πολύ π.χ.
σελίδας.
Οι καθηγητές θα πρέπει να περιγράφουν στους μαθητές ποιες
είναι οι αρετές ενός καλού κειμένου (σαφήνεια, διευκόλυνση της κατανόησης,
τεχνικές γραφής, καλή γνώση της γλώσσας, ετοιμολογία λέξεων, άγνωστες λέξεις
κα.)
Ο καθηγητής θα επιλέγει τα καλύτερα κείμενα, θα διαβάζονται
στη τάξη και θα σχολιάζονται από τους άλλους μαθητές. Μπορεί να υπάρχει και μια
δεύτερη προσπάθεια βελτίωσης των αρχικών κειμένων με στόχο τη κατανόηση των
τεχνικών και την επίτευξη καλυτέρων
αποτελεσμάτων.
Δεν είμαστε ειδικοί επί του θέματος, αλλά τα παιδιά πρέπει να
μάθουν να χειρίζονται όσο ποιο καλά μπορούν το γραπτό λόγο. Φυσικά αντίστοιχες
προσπάθειες πρέπει να γίνουν και για την απόκτηση ικανοτήτων των μαθητών στον
προφορικό λόγο. Ίσως και να χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα νέο μάθημα.
Ας ζητήσουμε λοιπόν από τους ειδικούς να σχεδιάσουν ένα νέο
μάθημα. Φυσικά η διανομή ενός εγχειριδίου καλών τεχνικών γραφής θα είναι ιδιαίτερα
εξαιρετικά ευπρόσδεκτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου