Φαίνεται να έχει επέλθει ήδη μια δυσαρμονία μεταξύ των δικαιωμάτων των πολιτών και των δικαιωμάτων του κοινωνικού συνόλου. Αυτή εκφράζεται στα περιεχόμενα του λεγόμενου Νομικού Πολιτισμού. Ναι αυτού που λίγο ή πολύ έχει υιοθετηθεί από όλες τις χώρες στις οποίες λειτουργεί η Δημοκρατία.
Χαρακτηριστικό
παράδειγμα είναι τα δικαιώματα βιαστών και δολοφόνων ακόμα και κατ΄ ομολογία,
πού δε επιτρέπουν τη δημοσίευση στοιχείων ταυτοποίησής τους και φωτογραφιών τους.
Κατάσταση που περιορίζει τη δυνατότητα να αποκαλυφθούν και άλλα τυχόν εγκλήματα
και εγκληματικές συμπεριφορές διωκόμενες από το Νόμο.
Η
ευκολία επίσης νομοθέτησης ευνοϊκών ρυθμίσεων για έγκλειστους φυλακών με ευθύνη
κυβερνήσεων, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του σώματος της Δικαιοσύνης και με πρόσχημα
την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης, τορπιλίζει κάθε έννοια Δικαιοσύνης. Πρόκειται για σαφέστατα αρνητική εξέλιξη και
εις βάρος των νομοταγών πολιτών και των αρχών της ισότητας και της Δικαιοσύνης.
Προκαλεί δε την απέχθεια των νομοταγών πολιτών προς τη διοίκηση και τη Βουλή.
Έχουμε και
στο παρελθόν μιλήσει για τη μάλλον μη παραδεκτή όπως αποδεικνύεται πλέον
κατάσταση των 3 επιπέδων δικαστικής διερεύνησης εγκλημάτων, ακόμα και στις περιπτώσεις
ομολογίας, που καθιστά κάθε κατηγορούμενο, ιδιαίτερα αν έχει χρήματα και μπορεί
να προσλάβει ικανούς και πρόθυμους δικηγόρους, ελεύθερο και νομιμόφρων πουλί για
διαστήματα από 10 έως 15 χρόνια, μέχρι να τελεσφορήσει η υπόθεση. Κατάσταση που
σε συνδυασμό με την ευκολία παροχής αναστολών, εξασφαλίζει άνετη και απρόσκοπτη
και ίσως προνομιακή ζωή στους εγκληματίες.
Και φυσικά δε θα μιλήσουμε για τα όσα τρομερά συμβαίνουν στις φυλακές και τα οποία βλέπουν το φως της δημοσιότητος, είτε με πρωτοβουλία των εγκληματιών είτε μέσω σκοτεινών καναλιών και περιγράφουν την άνετη και ωραία ζωή που διάγουν στις φυλακές προνομιούχοι έγκλειστοι, που στην ουσία έχουν μετατρέψει τις φυλακές σε ξενοδοχεία και επιτελεία εγκληματικών πράξεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου