Τα συμπεράσματα από τα αποτελέσματα εισαγωγής στα ΑΕΙ - Το σύστημα της ΕΒΕ έφτασε στα όριά του |
Αξίζουν συγχαρητήρια στους ανθρώπους στο Υπουργείο για την ταχύτητά τους. Το διάστημα της αγωνίας μίκρυνε πάρα πολύ και οι γονείς που πρέπει να βρουν σπίτι σε άλλη πόλη έχουν την άνεση ενός μήνα να βρουν σπίτι και να εγκαταστήσουν τα παιδιά τους.
Από τους 74.847 υποψηφίους του Γενικού Λυκείου υπέβαλαν Μηχανογραφικό οι 54.713. Οι 20.134 δηλαδή βρέθηκαν κάτω από τον ελάχιστο μέσο όρο 8,31 που επέτρεπε την υποβολή του Μηχανογραφικού. Εισήχθησαν στα ΑΕΙ 52.171 υποψήφιοι, ποσοστό 69,7%. Το ποσοστό δεν είναι κακό. Επαληθεύεται για μία ακόμη χρονιά ότι ένας στους τρεις υποψηφίους αποκλείεται λόγω της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής.
Συνολικά από τους υποψηφίους του Γενικού Λυκείου που εξετάστηκαν στις Πανελλαδικές είχαμε 10.120 κενές θέσεις.
Κάποιες από αυτές τις κενές θέσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία. Αναφέρομαι στη σχολή Ευελπίδων – Όπλα και την αντίστοιχη της ΣΜΥ. Στον πίνακα βλέπουμε τις θέσεις, τους επιτυχόντες και τις κενές θέσεις στη Σχολή Ευελπίδων από το 2021 που καθιερώθηκε η ΕΒΕ. Παρατηρούμε ότι το 2023 μειώθηκαν στο μισό οι κενές θέσεις (από 139 σε 70). Αυτό οφείλεται στη μείωση του συντελεστή της ΕΒΕ από 1,2 σε 1, ακριβώς για να μειωθεί ο αριθμός των κενών θέσεων (ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, Σάββατο, 27 Ιουλίου 2024 11:07).
Ακατανόητα πράγματα.
Βέβαια το άρθρο είναι οι απόψεις ενός ανθρώπου (ειδικού;) και όχι οι απόψεις του υπουργείου ή άλλων αρμοδίων, που είναι υπεύθυνοι για την ποιότητα της εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Δεν είμαι μάντης αλλά φαντάζομαι ότι και οι άλλοι αρμόδιοι τα ίδια πάνω κάτω θε έλεγαν και οι προτάσεις τους θα είναι προφανώς η περαιτέρω μείωση των βάσεων εισαγωγής.
Το θέμα είναι αν θέλουμε σοβαρά πανεπιστήμια που διαθέτουν ικανότατους επιστήμονες ως διδακτικό προσωπικό και εργάζονται με ένα εξαιρετικό σύνολο φοιτητών για να διαμορφώσουν τους νέους στυλοβάτες της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης ή απλά ένα πελατειακό σύστημα χαμηλών προσδοκιών και σχεδιασμένο απλά να επιλύει(;) άλλα προβλήματα κακομαθημένων τοπικών κοινωνιών που δεν έχουν καμιά σχέση με εκπαίδευση ποιότητας, επιστημονικής αριστείας και δημιουργίας ικανών και αποτελεσματικών στελεχών που τόσο έχει ανάγκη ειδικά η Ελλάδα.
Το άρθρο ορθά επισημάνει και τα συμβαίνοντα στις στρατιωτικές σχολές, αλλά η μείωση των βάσεων είναι πρόκληση, κοροϊδία και πρόσκληση σε σημαντικότατες μελλοντικώς αλλά σύντομα απαραδέκτων καταστάσεων.
Να περιμένουμε σοβαρές αναλύσεις από αρμοδίους, πανεπιστήμια και δημόσιο διάλογο με τους νέους και τους καθηγητές τους που είναι επιφορτισμένοι με την ανάδειξη της αριστείας και των επιστημονικών αστέρων;
Μάλλον ματαιοπονούμε …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου