Το γνωστό μοτίβο. Βόλτες, συσκέψεις, επιθεωρήσεις, πάλι
βόλτες, αναφορές για πολλοστή φορά στα «επιτεύγματα» της 5ετίας, υποσχέσεις και
το φόρτε μας, οι αυξήσεις και οι παροχές.
Αν ήταν μέρος ενός σοβαρού προγράμματος που έχει κοινοποιηθεί
με χρονοδιαγράμματα και προϋπολογισμούς από την επιτελική κυβέρνηση δε θα σχολιάζαμε
σκωπτικά. Δεν είναι η ΔΕΘ το καλάθι της Αμάλθειας και των μικρών ή μεγάλων παροχών.
Είναι ο ευτελισμός του προγραμματισμού και των σοβαρών αποφάσεων βάσει πολλών και
επιστημονικά τεκμηριωμένων σχεδιασμών και κυρίως οράματος και πολιτικών για το
που βαδίζει η χώρα και πως θα εισέλθει σε ενάρετο κύκλο.
Και απέξω από τη ΔΕΘ και εις βάρος της πόλεως της Θεσσαλονίκης
η αριστερή και αντιπολιτευτική Ελλάς δείχνει τα δόντια της με το ετήσιο μνημόσυνο
της απαξίωσης και τη μαυρίλας που σχεδόν μόνον εκείνοι και αποκλειστικά
βλέπουν. Ναι αυτή που θα γίνει ροζ και πολλά υποσχόμενη μόνον όταν οι διαμαρτυρόμενοι
αναλάβουν την εξουσία και προφανώς θα κάνουν τα ίδια και χειρότερα ίσως ή ίσως
λίγο καλλίτερα. Γιατί το πολιτικό σύστημα είναι ακατάλληλο, οπισθοδρομικό, χωρίς
γνώσεις και μηχανισμούς μελέτης και δημιουργίας, αλλά μόνον διαμαρτυρίας.
Από σήμερα το βράδυ κάθε κατεργάρης στον πάγκο του,
που έλεγε και η γιαγιά μου. Η δύσκολη καθημερινότητα μας περιμένει και όσοι δεν
άνοιξαν καν την τηλεόραση το Σαββατοκύριακο θα είναι σίγουροι ότι τίποτε σε συνέβη
και ας κόστισε σε όλους μας εκατομμύρια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου