Πέρασαν κιόλας περίπου 25 χρόνια από την έναρξη
λειτουργίας του Μετρό των Αθηνών (το Μετρό της Αθήνας λειτούργησε για πρώτη
φορά στις 29 Ιανουαρίου του 2000).
Χαράς ευαγγέλια και όλοι πιστέψαμε ότι τα πράγματα
θα βελτιωθούν στα θέματα μεταφορών/μετακινήσεων και η πόλις θα ανασάνει, από
την τυραννία των ιδιωτικών αυτοκινήτων.
24 χρόνια μετά βλέπουμε την Αθήνα (το συγκρότημα
των Αθηνών, καλλίτερα) στα ίδια χάλια με το μακρινό τότε παρελθόν και ίσως σε
ακόμα χειρότερη κατάσταση
Αλλά το Μετρό έπαψε να είναι πλέον το λαμπερό νέο
μέσο μετακινήσεων στο συγκρότημα των Αθηνών. Η τελευταία επισκέψιμη μας πριν ημέρες
ήταν απογοητευτική. Χαρτιά πετάμενα στα πάτωμα, η σκάλα στο Σταθμό Μοναστηράκι
επί της οδού Αθηνά λιγδιασμένη. Οι τοίχοι παντού γκριζάριζαν δείγμα του χρόνου και
της εγκατάλειψης, γκράφιτι παντού στα βαγόνια και τους σταθμούς, αλλά όχι στο
βαθμό που στολίζουν τα κτήρια και τους τοίχους σε άλλα σημεία των Αθηνών.
Για το σταθμό Κορωπίου που έχει εγκαταλειφθεί
έχουμε γράψει παλιότερα και φανατιζόμαστε ότι η κατάσταση επιδεινώνεται.
Οι σταθμοί Μετρό χρειάζονται άμεσα συντήρηση, φροντίδα,
το προσωπικό καθαριότητος να ελέγχεται και οι υπάλληλοι να μη βολτάρουν και να περιμένουν
αδιάφοροι για ότι συμβαίνει γύρω τους, να περάσει η ώρα για να πάνε σπίτια τους.
Το Μετρό κοντεύει να γίνει καφενείο με τους καφέδες στο χέρι και τα βρώμικα πατώματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου