Σε νέα μορφή συνδικαλιστικής
δράσης αναδεικνύεται η κατάληψη χώρων του Δημοσίου εφόσον εξασφαλίζει δύο καλά.
Από τη μια, και πίεση ασκεί αφού κανένας δεν μπορεί να εισέλθει στο υπό
κατάληψη κτίριο και άρα η συμμετοχή στην κινητοποίηση είναι καθολική.
Από την άλλη, και οι υπάλληλοι λαμβάνουν το ημερομίσθιό τους εφόσον δεν παρείχαν υπηρεσίες λόγω... κατάληψης. Η πρακτική ξεκίνησε να εφαρμόζεται κατά τις πολυήμερες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στις υπηρεσίες καθαριότητας στους δήμους και επεκτάθηκε σε όλο το Δημόσιο. Ετσι, δεν εξαγγέλλονται πλέον «απεργίες» αλλά «δυναμικές κινητοποιήσεις» που συνοδεύονται από καταλήψεις. Μικρός αριθμός συνδικαλιστών καταλαμβάνει το κτίριο όπου στεγάζονται υπηρεσίες ή εμποδίζει την είσοδο στις ώρες εργασίας. Ετσι, οι εργαζόμενοι μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν μπορούσαν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΕΛΛΑΔΑ 19:00, 12 Ιουλίου 2017).
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι όλες οι απεργίες του δημόσιου πληρώνονται κανονικά και για αυτό έχουν καθολική επιτυχία. Έστω και με κάποια βία που εξασκούν οι αριστεροί κομματοσυνδικαλιστές στους μη συμμορφούμενους.
Από τα κλασσικότερα παραδείγματά είναι οι απεργίες στα πανεπιστήμια που ποτέ, μα ποτέ δε στερήθηκαν οι απεργοί το μεροκάματο, αν και σπάνια πολλοί από αυτούς βρίσκονται τις θέσεις τους ακόμα και εκτός απεργίας.
Σε τέτοια μέρη παράγεται ο πλούτος ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 12 Ιουλ 2017 |
Από την άλλη, και οι υπάλληλοι λαμβάνουν το ημερομίσθιό τους εφόσον δεν παρείχαν υπηρεσίες λόγω... κατάληψης. Η πρακτική ξεκίνησε να εφαρμόζεται κατά τις πολυήμερες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στις υπηρεσίες καθαριότητας στους δήμους και επεκτάθηκε σε όλο το Δημόσιο. Ετσι, δεν εξαγγέλλονται πλέον «απεργίες» αλλά «δυναμικές κινητοποιήσεις» που συνοδεύονται από καταλήψεις. Μικρός αριθμός συνδικαλιστών καταλαμβάνει το κτίριο όπου στεγάζονται υπηρεσίες ή εμποδίζει την είσοδο στις ώρες εργασίας. Ετσι, οι εργαζόμενοι μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν μπορούσαν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΕΛΛΑΔΑ 19:00, 12 Ιουλίου 2017).
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι όλες οι απεργίες του δημόσιου πληρώνονται κανονικά και για αυτό έχουν καθολική επιτυχία. Έστω και με κάποια βία που εξασκούν οι αριστεροί κομματοσυνδικαλιστές στους μη συμμορφούμενους.
Από τα κλασσικότερα παραδείγματά είναι οι απεργίες στα πανεπιστήμια που ποτέ, μα ποτέ δε στερήθηκαν οι απεργοί το μεροκάματο, αν και σπάνια πολλοί από αυτούς βρίσκονται τις θέσεις τους ακόμα και εκτός απεργίας.
Οι καταλήψεις ήταν η χαρά του καθηγητή γιατί είχε όλο το
δίκιο με το μέρος του να μην εμφανίζεται και να βγάζει άνετα το άλλο μεροκάματο,
στο ιδιωτικό γραφείο, στο ιατρείο. .
Πρέπει να διωχθούν οι υπουργοί και οι πρωθυπουργοί που
σχεδίασαν το νομικό μας πολιτισμό και το πλέγμα των άθλιων νόμων που έχουν
μετατρέψει τους νομοταγείς πολίτες σε φορολογικά υποζύγια και άφωνους
παρατηρητές στο μεγάλο φαγοπότι που κάνουν επί δεκάδες χρόνια οι
κομματοσυνδικαλιστάδες, τα τρωκτικά του δημοσίου και οι στυλοβάτες του συστήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου