Γεωπολιτικές προτεραιότητες σε μια εποχή ανατροπών ...

… Η ​​πρόσφατη αποτυχία των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό δημιούργησε μιαν αίσθηση déjà vu. Βέβαια, στα παλαιά διακυβεύματα έχει προστεθεί το ζήτημα της εξόρυξης και της μεταφοράς των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου. Το νέο αυτό πρόβλημα δεν θεωρείται, όμως, ικανό να μεταβάλει ριζικά τη φύση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Η αίσθηση συνέχειας αυτή είναι λανθασμένη. Η εσωτερική και η εξωτερική πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης κατά τα τελευταία έτη πρέπει να μας αφυπνίσει. Οι σχέσεις μας με την Τουρκία και οι επιπτώσεις από τη γειτνίαση με τη χώρα αυτή ενδέχεται να αποκλίνουν δραματικά από τα ειωθότα. Οι φαινομενικά αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές του Ταγίπ Ερντογάν αντανακλούν τις βαθύτατες ανησυχίες του για τη σταθερότητα της χώρας του και για τις σχέσεις της με τον γεωπολιτικό της περίγυρο. Ένα μεγάλο μέρος της μετριοπαθούς τουρκικής κοινής γνώμης προσφέρει υποστήριξη στο AKP, καθώς εκτιμά την πολιτική του ως έλασσον δεινό, εν συγκρίσει με τους κινδύνους αποσταθεροποίησης … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 23.07.2017 : 21:54).

Σημαντικές επισημάνσεις που πρέπει να προκαλέσουν έντονο προβληματισμό και να κινητοποιήσουν όλους τους Έλληνες. Φυσικά, ο κάθε πολίτης δεν μπορεί να κάνει τίποτε το σημαντικό, αλλά πολίτες χωρίς τη κατάλληλη επίσημη ενημέρωση είναι αδύνατον να αποτελούν αποτελεσματική άμυνα και μοχλό διαμόρφωσης εποικοδομητικών πολιτικών.

Και η κυβέρνηση φαίνεται να είναι παντελώς απούσα από τις εξελίξεις ή αυτή να είναι η εικόνα που αποκομίζουμε. Και σε κάθε περίπτωση δεν είναι καλή.