Υπάρχουν και ΔΙΕΘΝΗ Δικαστήρια, ελπίζουμε όχι μόνον για Σέρβους …

 MICHAEL RUBIN* Η Τουρκία πλησιάζει στα όρια της πολιτικής έκρηξης 

Έχουν περάσει 18 χρόνια από τότε που το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σόκαρε το κοσμικό κατεστημένο της Τουρκίας και ανήλθε στην εξουσία.

 

 Μεγάλο μέρος της προσπάθειας Ερντογάν να πυροδοτήσει περιφερειακές συγκρούσεις μοιάζει υπολογισμένο, ώστε να εκμεταλλευθεί το εθνικιστικό αίσθημα της κοινωνίας και να αποσπάσει το βλέμμα της από τις αποτυχίες της ηγεσίας του (φωτ. Α.Ρ.).

Το ότι οι ισλαμιστές κέρδισαν μία τεράστια πλειοψηφία στο τουρκικό Κοινοβούλιο αντανακλούσε λιγότερο τον θρησκευτικό προσανατολισμό του εκλογικού σώματος εκείνη τη χρονική στιγμή και περισσότερο την αποστροφή του τόσο για τη διαφθορά του κατεστημένου όσο και για την κακοδιαχείριση των οικονομικών από τους κυβερνώντες πολιτικούς … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΨΗ, 18.11.2020 • 20:33).

Η πρόταση που διατυπώνεται στο άρθρο «για την παραπομπή σε δίκη του ίδιου του Ερντογκάν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο», μας βρίσκει απολύτως συμφώνους.

 

Αν δεν του κοπεί τώρα η φόρα ο ίδιος είτε κάποιος διάδοχός του θα επιχειρήσει εισβολή στην Ευρώπη, αλά Συρία, αλά Ιρακ, αλά Κουρδισταν, αλά Λιβύη, αλά Αρμενία ή με γλειψίματα και  διαπραγματευόμενος τις απαιτήσεις κάθε είδους που προβάλλει και διατυπώνει.