 |
| «Αυτό που με εμπνέει στην Αθήνα είναι η ανομοιογένειά της, το πλέγμα διαφορετικών, αυθεντικών και αυθόρμητων στοιχείων της κάθε περιοχής και αυτό το ξεχωριστό πνεύμα οφείλουμε να περιφρουρήσουμε πάση θυσία στα χρόνια που έρχονται», τονίζει η Σοφία Δασκαλάκη, φοιτήτρια στη σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ. [ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΖΑΒΟΣ] |
Αλήθεια, πώς θα αντιδρούσαμε στη σκέψη ότι ένας Αθηναίος του 2070 θα μπορούσε να αισθάνεται νοσταλγία για την Αθήνα του 2025, ανεβάζοντας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ενός όχι τόσο μακρινού μέλλοντος μια φωτογραφία με μια πλημμυρισμένη από κόσμο Διονυσίου Αρεοπαγίτου ή από κάποια καλοκαιρινή συναυλία στο Φαληρικό Δέλτα;
Η Αθήνα μοιάζει να βιώνει τη «στιγμή» της, που όμως δεν γίνεται αντιληπτή από κατοίκους και επισκέπτες με τον ίδιο τρόπο. Στη μια όχθη η θετική δημοσιότητα από το εξωτερικό, η άνοδος του τουρισμού και μια σειρά από μεγάλα έργα υποδομής, προϊδεάζουν για μια περίοδο που θυμίζει δεκαετία ’90 με πλήθος αστικών αναπλάσεων μεγάλης κλίμακας σε εξέλιξη. Και την ίδια ακριβώς στιγμή κυριαρχεί στον δημόσιο λόγο για την πόλη ένας διάχυτος πεσιμισμός, βασισμένος κυρίως στην εμπειρία της επιβαρυντικής καθημερινότητας από τους ίδιους τους κατοίκους … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 03.02.2025 • 10:26).
Οι ειδικοί λένε τα δικά τους αλλά ποτέ και κανείς δεν ερωτά τους πολίτες. Αυτών είναι το πρόβλημα και αυτοί θα πρέπει να έχουν άποψη και αυτοί είναι εκείνοι που υφίστανται τη ζοφερή καθημερινότητα και καλούνται να διαμορφώσουν μια καλλίτερη πόλη ή να υποστούν αν δεν τα καταφέρουν, αυτή που θα προκύψει από όλους εκείνους που λέγονται πολιτικό σύστημα και ταγοί της χώρας.
Ενδιαφέρον έχουν κάποιες απόψεις κ. Αλέξανδρου Παπαγεωργίου-Βενετά (γ. 1933, για σχεδόν μισό αιώνα μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στην Αθήνα και στο Μόναχο, πατρίδα της συζύγου του. Αυτός είναι ένας λόγος που του επιτρέπει να έχει ένα πιο αποστασιοποιημένο βλέμμα σε σχέση με όσους τη ζουν καθημερινά). Όταν τον ρωτά ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ρηγοπουλοε, αν ως πολεοδόμος βλέπει λύσεις για τα πολύ βασικά προβλήματα της πόλης, λέει ότι έχει περισσότερη εμπιστοσύνη στη ζωή παρά στην επιστήμη του. «Η Αθήνα μπορεί μόνο να προσβλέπει σε σημαντική μείωση του πληθυσμού της τα επόμενα 50-80 χρόνια. Μιλάμε για ένα εκατομμύριο λιγότερους κατοίκους. Κι αυτή η μείωση θα προέλθει επειδή, πρώτον, πόλεις της περιφέρειας θα καταστούν ιδιαίτερα ελκυστικές για μόνιμη κατοικία, ιδιαίτερα για ανθρώπους που επιθυμούν έναν πιο ήσυχο τρόπο ζωής, και φυσικά εξαιτίας της εθνικής δημογραφικής καθίζησης για την οποία κανείς δεν επιχαίρει προφανώς, αλλά θα επηρεάσει και τον πληθυσμό των Αθηνών τις επόμενες δεκαετίες».
Οι απόψεις αυτές συνάδουν με τη δική μας ματιά και άποψη ότι το τέρας του συγκροτήματος των Αθηνών πρέπει να συρρικνωθεί, αλλιώς κανένα πρόβλημα δεν πρόκειται να επιλυθεί και κανένα δημόσιο έργο δεν πρόκειται να κάνει την πόλη καλλίτερη και τους κατοίκους της να ζουν σε ένα λειτουργικό και ευχάριστο περιβάλλον.
Η πρώτη φορά που περιγράψαμε την πρότασή μας ήταν 2023, με αφορμή την επέλαση στην Ανατολική Αττική, «επενδυτών» και όλων όσων προσδοκούν εύκολο πλουτισμό …
9 Ιανουαρίου 2023
Με αφορμή την είδηση: Νέα έργα 3 δισ. αλλάζουν την όψη τηςΑττικής … (Ι)
Περί Ανατολικής Αττικής και πάλι (ΙΙ) …
Και πάλι η Ανατολική Αττική στο προσκήνιο (ΙΙΙ)
Στο συνδεσμό
εδώ, μπορείτε να διαβάσετε σχετικά άρθρα που συγκεντρώνουμε και
ελπίζουμε να διαβάζουν και οι αρμόδιοι προς τους οποίους απευθυνόμαστε σε κάθε ευκαιρία.
Τα κείμενα αυτά μάλλον διεκτραγωδούν τη σημερινή κατάσταση στο συγκρότημα των
Αθηνών, αλλά το πολιτικό σύστημα και αυτοί που λογίζονται ως κάθε είδους ηγέτες
αδιαφορούν και κοιτούν μόνον το βόλεμά τους και την ησυχία τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου