Καιρός να περάσουμε στη καλωδιακή ή συνδρομητική τηλεόραση …

Η κατάσταση της «ελεύθερης» δηλαδή της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα είναι απαράδεκτη. Επί πλέον το ΕΣΡ κοιμάται ανεπιτρέπτως, συστηματικά και δεν κάνει τίποτε από όσα πρέπει και υποχρεούται από το Νόμο να κάνει. 

Προτείνουμε τα εξής (για να μην πολυλογούμε):

• Όλα τα κανάλια υποχρεούνται να γίνουν συνδρομητικά εφόσον θέλουν να διαμορφώνουν τα ίδια το είδος και το περιεχόμενο των εκπομπών των χωρίς περιορισμούς
• Τα κανάλια που θέλουν να εκπέμπουν ελευθέρως μπαίνουν σε αυστηρό πρόγραμμα εκπομπών, το οποίο επεξεργάζεται το ΕΣΡ και ειδική Επιτροπή της Βουλής. Θα έχουν προηγηθεί εκτενείς δημόσιες διαβουλεύσεις και με κάθε ενδιαφερόμενο. Ο σεβασμός στη δεοντολογία θα ελέγχεται αυστηρώς. Η ΕΡΤ δεν εξαιρείται των ρυθμίσεων
• Τα ελεύθερα κανάλια δεν θα επιτρέπεται να έχουν δυνατότητα παροχής περιεχομένου μέσω διαδικτύου
• Θα υπάρχουν περιορισμοί στους χρόνους εκπομπής/λειτουργίας των ελευθέρων καναλιών, εφόσον ειδικοί αποφανθούν περί αυτού θετικά π.χ διακοπή εκπομπών 3-5 ή 6 μμ και 12-06 πμ.
• Θα υπάρχουν αυστηροί κανόνες για την γλωσσική επάρκεια των στελεχών και των κειμένων των εκπομπών
• Όλες οι εκπομπές και η ποιότητα των θα υπόκεινται σε διαδικασίες κριτικής από τους θεατές και θα είναι εύκολα προσβάσιμες και δημόσιες. Ανάλογες διαδικασίες θα ισχύουν και για του συντελεστές των εκπομπών (παραγωγοί, εκφωνητές, παρουσιαστές, δημοσιογράφοι κλπ)
• Ανάλογοι περιορισμοί θα υπάρχουν και για τα ραδιοφωνικά κανάλια, αλλά θα είναι ελεύθερα να λειτουργούν συνεχώς

Δεν θα πρέπει να αγνοείται το γεγονός ότι πολλές χιλιάδες ίσως και εκατομμύρια νοικοκυριά ή σπίτια έχουν ήδη συνδρομή σε ένα ή περισσότερα καλωδιακά κανάλια.

Αυτή είναι μια εξαιρετικά σημαντική ρύθμιση που πρέπει να εφαρμοστεί σε όλες τις χώρες του κόσμου και μάλιστα με πρωτοβουλία διεθνών οργανισμών όπως ο ΟΗΕ ως ένα μέτρο, για να σταματήσει η διαμόρφωση εικόνων στα μυαλά των ανθρώπων- και ιδίως ανδρών. Εικόνες που εξάπτουν τη φαντασία και προκαλούν τους νέους κυρίως ανθρώπους να θέλουν να φύγουν από τις χώρες τους για να επωφεληθούν από τους μάλλον εικονικούς παράδεισους που η τιβί εμμέσως υπόσχεται. 

Και επειδή οι άνθρωποι αυτοί είναι χιλιάδες και εκατομμύρια και επειδή βρίσκουν μάλλον εύκολα  2.000 - 5.000 $ για να δώσουν στους διακινητές, το πρόβλημα είναι κολοσσιαίο.