Δεν έχουμε θέση σε μια Αθήνα λούνα παρκ …

Οι παλιοί έμποροι των μικρών μαγαζιών του κέντρου περικυκλώνονται από την εξάπλωση του τουρισμού

Σιδερής, επισκευές ρολογιών, από το 1928. Φωτ. ΝΙΚΟΣ ΚΟΚΚΑΛΙΑΣ

«Με νύχια και με δόντια κρατιόμαστε ανοιχτοί», μας είπε ο Γιάννης Καραγιάννης, ιδιοκτήτης του καταστήματος με υαλικά και πορσελάνες «Αστρον» στη Βουλής. «Ισως στην αρχή του έτους προχωρήσουμε σε εκκαθάριση», είπε ο Σπύρος Κατουμάς, ιδιοκτήτης του Ράδιο Κατουμά στην Πραξιτέλους. «Συνεχίζουμε απλώς για συναισθηματικούς λόγους», λέει η Λένα Καλυβιώτη, ιδιοκτήτρια της ομώνυμης επιχείρησης με υλικά ραπτικής της Ερμού 8. «Αν δεν ήταν δικό μας θα είχε κλείσει», λέει και ο Βασίλης Μασσέλος, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας εσωρούχων Nota, για το κατάστημα στη συμβολή των οδών Ακαδημίας και Βουκουρεστίου … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 27.09.2022 • 15:15).

 

Επί τέλους ένα άρθρο με ουσία που πρέπει να προβληματίσει όλους. ¨Όχι τόσο για αυτά που παρουσιάζει όσο για το θέμα του και τα μεγάλα ερωτήματα που θέτει σε όλους μας. Και πρωτίστως στον γίγαντα δήμαρχο Αθηναίων (και θρυλικό ποδοσφαιρόφιλο και μέγα χορηγό με χρήματα άλλων) και στη κυβέρνηση. Την επιτελική.

 

Ούτε και όσοι έχουν αποκτήσει ή ευελπιστούν να αποκτήσουν το τίτλο του πνευματικού ανθρώπου εκδηλώνουν διάθεση ή πρόθεση να ασχοληθούν με το τέρας των Αθηνών. Ναι αυτό που κάνει την Ελλάδα να ζει, αλλά την κάνει παράλληλα ευάλωτη, δυσλειτουργική, ρυπαρή, εγκληματογενή, μήτρα παρανόμων και έδρα εγκληματικών οργανώσεων εις βάρος όλης της άλλης Ελλάδος. Ίσως της πιο δημιουργικής, πιο ανθρώπινης και πιο Ελληνικής.