Γεωπολιτική της θάλασσας και αναξιοποίητα πλεονεκτήματα …

Είμαστε της άποψης ότι όλοι οι Έλληνες πρέπει να βραδιάζουν και να προβληματίζονται με τα άρθρα του κ. Γιώργου Πρεβελάκη, για τη γεωπολιτική διάσταση της Ελλάδος και άλλα συναφή θέματα.

Α​​πό τις γερμανικές καταβολές και τα εδαφικά της διακυβεύματα, η γεωπολιτική κυριαρχείται από την ηπειρωτική οπτική. Ασχολείται με τα σύνορα, τα εδάφη, τις εθνότητες και τις μειονότητες. Κύριο μέλημά της ο πολιτικός χάρτης· ο θαλάσσιος χώρος αντιμετωπίζεται ως απλή προέκταση της ξηράς, με περιορισμένη αυτονομία. Αυτή η θεώρηση καθόρισε τις ελληνικές γεωπολιτικές αναπαραστάσεις. Η κατά προτεραιότητα ενσωμάτωσή μας στον ευρωπαϊκό κορμό κατά τις τελευταίες δεκαετίες την ενίσχυσε. Συνεπαγόμενη είναι και η αμηχανία ορισμένων Ελλήνων πολιτικών έναντι των θαλασσίων διακυβευμάτων – αν, επί παραδείγματι, «υπάρχουν θαλάσσια σύνορα».

Το τελευταίο βιβλίο του ναυάρχου Τζέιμς Σταυρίδη, πρώην ανωτάτου διοικητή συμμαχικών δυνάμεων στο ΝΑΤΟ και νυν πρύτανη στη Σχολή Fletcher του πανεπιστημίου Tufts, μπορεί να λειτουργήσει διορθωτικά. Τιτλοφορείται «Sea Power», όπως και το περίφημο έργο του Αλφρεντ Θέιερ Μέιχαν, του μεγαλύτερου Αμερικανού στρατηγικού διανοητή του 19ου αιώνα. Ο Σταυρίδης αναστρέφει την κλασική γεωπολιτική οπτική: από ηπειρωτική την καθιστά θαλάσσια. Το βιβλίο του απευθύνεται στο ευρύ κοινό, χωρίς να προδίδει την επιστημονική πειθαρχία. Πρόκειται για μια ιδιαιτέρως σημαντική συμβολή στη γεωπολιτική θεωρία … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 03.09.2017 : 21:38).

Η προβολή της γεωπολιτικής σημασίας και αξίας των θαλασσίων εκτάσεων, δρόμων και πλουτοπαραγωγικών πηγών πρέπει να τύχουν μεγάλης προσοχής και προφανώς το δαιμόνιο των Ελλήνων εφοπλιστών και των ανθρώπων της θάλασσας πρέπει να αναδειχθούν σε μείζονα εργαλεία στρατηγικής και δημιουργίας πλούτου και επιρροής, ανά τον πλανήτη.

Οι Έλληνες πολιτικοί πρέπει επί τέλους να μορφωθούν, να αποκτήσουν Παιδεία και στρατηγική σκέψη και να σταματήσουν να αναλίσκονται στο πως θα αφαιμάξουν τα δημόσιο ταμεία δι΄ ίδιον όφελος.