Γιατί δεν αφυπνίζονται οι τοπικές κοινωνίες …

Μας προβληματίζει εξαιρετικά ο μακάριος ύπνος των τοπικών κοινωνιών. Δεν ασχολούνται με τίποτε που να τους αφορά. Περιμένουν μοιρολατρικά το γκουβέρνο να ασχοληθεί, όταν βρει εκείνο λόγο ή γίνει θεομηνία ή καταστροφή ή θελήσει ο τοπικός βοεβόδας βουλευτή ή υπουργός να ασχοληθεί με το δοβλέτι του και τους ψηφοφόρους του.

Βέβαια το πολιτικό σύστημα φρόντισε να ευνουχίσει κάθε δημιουργική φωνή και διαδικασία και να αποτρέψει όλες τις κοινωνικές συμπεριφορές που οδήγησαν τις ευρωπαϊκές χώρες στις σημερινές δημοκρατικές κατακτήσεις: να αναζητούν, να συζητούν, να αντιπαρατίθενται και να συνθέτουν καινοτόμες λύσεις και να βρίσκουν διεξόδους από την κάθε είδους δυσκολία, αν και όχι πάντοτε επιτυχώς.

Η κρίση και η βοήθεια της Ευρώπης έχουν σήμερα ανατρέψει ουσιαστικά το μαύρο και άρρωστο σκηνικό που περιγράψαμε και που όλοι, είμαστε σίγουροι, έχουν αντιληφθεί και επιθυμούν να ανατρέψουν.

Έχουμε προτείνει παλιότερα να ασχοληθούν άμεσα οι τοπικές κοινωνίες με το μετασχηματισμό των πόλεών τους – βλέπετε «Να επανασχεδιάσουμε τις πόλεις μας και τα χωριά μας …» . Και ως αναπτυξιακό ίσως εργαλείο ή τουλάχιστον άσκηση για σοβαρούς ανθρώπους.

Και επειδή οι κκ. δήμαρχοι είναι μόνο για τα πανηγύρια, ας αναλάβουν δράση μερικοί φερέλπιδες συμπολίτες κάθε τόπου. Ίσως ζητώντας συνδρομή και τεχνογνωσία από ευρωπαϊκές πόλεις. Θα θυμάστε φαντάζομαι τις αδελφοποιήσεις για τις αποπυρηνικοποιημένες ζώνες που γίνονταν με τη σέσουλα. Έ, τώρα ας κάνουν κάτι θετικό με γνώμονα την αισθητική, τη λειτουργικότητα, το μέλλον των πόλεων. Και έτσι το μέλλον των νέων και των ανήσυχων πνευμάτων.