Η υγεία ζητά νοσηλεία …

Όταν η ζωή γίνεται ανυπόφορη, ο θάνατος γίνεται ένα πολύ προτιμότερο καταφύγιο για τον άνθρωπο». Μία φράση του Ηρόδοτου, που θα μπορούσε πολύ εύκολα να σου έρθει στο μυαλό όταν περιδιαβαίνεις τους διαδρόμους ενός κρατικού νοσοκομείου. Άνθρωποι σε ουρές, στοιβαγμένοι σε χώρους περιορισμένους, 

Μονόκλινο σε επίμηκες δωμάτιο Ελληνικού πρωτοποριακού νοσοκομείου 

να περιμένουν με αγωνία και θυμό τη σειρά τους για ιατρική εξέταση, γνωμάτευση ιατρού ή κάποια θεραπεία. Η εικόνα γίνεται ακόμη χειρότερη στους θαλάμους βαριών ασθενειών, όπου ιατροί και νοσηλευτές καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες και δίδουν μάχη με τις επικρατούσες αντίξοες συνθήκες … (ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, Σάββατο 16 Μαρτίου 2019 07:00).

Κανείς δε θέλει να υποβαθμίσει το έργο ιατρών και νοσηλευτών. Αλλά η περίφημη φράση κλισέ  (υπογραμμισμένη με κίτρινο) δεν έχει καμιά αξία τελικά. Οι άνθρωποι αυτοί είναι επαγγελματίες. Δε θέλουμε υπεράνθρωπες προσπάθειες. Θέλουμε επαγγελματισμό και προσήλωση στο έργο που έχουν αναλάβει και τους αποφέρει τα προς το ζην.

Μας προξενεί εντύπωση η μάλλον αθέλητη ταύτιση της Υγείας με την ασθένεια και τη θεραπεία. Και η σύγχυση αυτή επιτείνεται και από τα λεγόμενα ιατρών και άλλων επιστημόνων που δραστηριοποιούνται στο χώρο.

Στην Ελλάδα, παρά τους νόμους, η Υγείας είναι στα αζήτητα και ξεχωριστή θέση στη κοινωνική και οικονομική ζωή έχουν οι ασθένειες, οι ιατροί και οι μονάδες εντός των οποίων παρέχονται οι σχετικές υπηρεσίες. Όλοι όμως αδιαφορούν για την ποιότητα.

Μια έστω σύντομη επίσκεψη σε νοσοκομείο σε εφημερία θα πείσει και ποιο αισιόδοξο ότι τα πράγματα πάνε στραβά, πολύ στραβά.

Λύσεις μπορεί να δώσει πλέον μόνον ένας Ηρακλής μπορεί πλέον να δρομολογήσει. Το σύστημα όσες νέες μονάδες και αν αποκτήσει και όσους νέους επιστήμονες και αν δεχτεί δε μπορεί να προφέρει καλύτερες υπηρεσίες. Οι πολίτες πρέπει να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και να απαιτήσουν σεβασμό, αποτελεσματικότητα, αξιοκρατία, ποιότητα, διαφάνεια, απολογισμό, λογοδοσία, αξιοποίηση νέων τεχνολογιών. Τουλάχιστον.