Το τέλος του ελληνικού καλοκαιριού για τους Έλληνες …

Διαβάσαμε το άρθρο το κ. Θοδωρή Γεωργακόπουλου στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ  της 17ης Ιουνίου 2023 με τίτλο «Το τελευταίο ελληνικό καλοκαίρι».

…. Πώς θα ήταν η ζωή σε αυτή τη χώρα, αν δεν υπήρχε η προοπτική των διακοπών του καλοκαιριού; Χωρίς το όνειρο της ξεκούρασης σε κάποια παραλία, με κολύμπι και τον ήχο των κυμάτων και τις γεύσεις και τις μυρωδιές του ελληνικού καλοκαιριού, πώς αντέχεται ο υπόλοιπος χρόνος, η πίεση, τα άγχη, οι δυσκολίες, τα πάντα; Κάποιες και κάποιοι ανάμεσά μας ξέρουν ακριβώς πώς είναι. Και δυστυχώς, πληθαίνουν ολοένα. Θα σας εξηγήσω τι εννοώ.

Πρώτα από όλα, ας μιλήσουμε γι’ αυτό που συμβαίνει και αυτό το καλοκαίρι στη χώρα μας. Τα σημάδια τα βλέπετε. Είναι παντού. Η Αθήνα είναι γεμάτη με ξένους -τους βλέπεις πακτωμένους στα στενά του κέντρου, αλλά και ξέμπαρκους σε αναπάντεχα προάστια, καταχαρούμενοι, να κάνουν σλάλομ ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα πάνω στα πεζοδρόμια προσπαθώντας να αποφύγουν τη μπόρα του μεσημεριού ... 

Ο κ. Γεωργακόπουλος επισημαίνει κάτι που όλοι οι Έλληνες το βλέπουν, το διαπιστώνουν, αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτε. Η πορεία προς την απαράδεκτη νέα τάξη πράγματων έχει αρχίσει εδώ και πολλά χρόνια τώρα, αλλά οι εξελίξεις είναι μάλλον ραγδαίες και μη αναστρέψιμες. 

Οδηγός στην απαράδεκτη αυτή πορεία είναι το πολιτικό σύστημα, που απλά και κατανοητά δε ξέρει τι του γίνεται (για τους οπαδούς, τους αφελείς και τους επωφελούμενους),  έχει γίνει εξάρτημα μαφιόζικων πρακτικών και αντί να αποτελεί ανάχωμα σε κάθε είδους εγκληματικές δραστηριότητες, εφαρμόζοντας τους Νόμους και επιβάλλοντας κανόνες, διαρκώς αναβάλει την εφαρμογή των, επικαλούμενο δυσκολίες και  οπισθοχωρώντας χωρίς παρακάλια σε κάθε αντίρρηση και απειλή. 

Κανένας από το πολιτικό σύστημα δεν έχει όραμα για τη χώρα και τους ανθρώπους της, σχέδια, πολιτικές, επιστημονική γνώση, δυνατότητα ανάλυσης και κατανόησης της πραγματικότητας, ικανότητα εκπόνησης σοβαρών μελετών προοπτικής διερεύνησης, διαμόρφωσης και περιγραφής μακροπροθέσμων στόχων και σεναρίων, τεχνικές επεξεργασίας σεναρίων και μοντέλων κλπ., κλπ. Θα λέγαμε τις ιδιότητες εκείνες που έχουν όλες οι μεγάλες επιτυχημένες και ανθούσες εταιρείες στον πλανήτη (είναι άραγε τυχαίο ότι έχουν προϋπολογισμούς δυσθεώρητους για την Ελλάδα;). 

Μεταξύ των πολύ αρνητικών πολιτικών που εφαρμόζει διαχρονικά το πολίτικό σύστημα -  αν και χιλιοειπωμένα – είναι:

• ·         Η εκτός σχεδίου δόμηση
• ·         Η επιείκεια που καλλιεργείται και επιβάλλεται με κάθε νόμιμο ή παράνομο τρόπο
• ·         Η αυτονόμηση όλων και η κατάργηση της ιεραρχίας
• ·         Η απολύτως συγκεντρωτική και μη αποκεντρωμένη διοίκηση
• ·         Η έλλειψη διαφάνειας και οι ατελείς ή απονευρωμένοι με άνωθεν εντολές μηχανισμοί ελέγχων εφαρμογής των νόμων και προστασίας
• ·         Η εσκεμμένη και απολύτως καταστροφική ανυπαρξία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα και όλες τις δραστηριότητες
• ·         Η μονιμότητα των δημοσίων υπάλληλων και η προνομιακή μεταχείρισή τους για εκλογικούς λόγους 

Θα μπορούσε κανείς να απαριθμήσει και άλλα πολλά. Περιοριζόμαστε σε αυτά τα ολίγα και καθοριστικά. Σε πολλά περισσότερα έχουμε κατά καιρούς αναφερθεί στο Ημερολόγιο Απλά και Κατανοητά. 

Εγώ δεν περιμένω τίποτε ουσιαστικό επί των θεμάτων αυτών από τη νέα κυβέρνηση. Αν μας διαψεύσει, θα είναι ένας ευπρόσδεκτος άθλος και θα πανηγυρίσουμε δεόντως.