Γιατί λείπουν εκατοντάδες χιλιάδες εργατικά χέρια …

Ειδικοί αναλύουν στην «Κ» τις αιτίες του προβλήµατος

«Λείπουν χιλιάδες εργατικά χέρια από την ελληνική αγορά εργασίας». «Οι Ελληνες δεν δέχονται να κάνουν χειρωνακτικές δουλειές». «Οι ανάγκες για ξένους εργάτες αυξάνονται, ενώ η ανεργία μειώνεται – Το ελληνικό παράδοξο». «Οι Αλβανοί φεύγουν, οι Πακιστανοί έρχονται».

Πρόκειται για πηχυαίους τίτλους, που –κάποιοι στην υπερβολή τους– προσπαθούν να περιγράψουν το φαινόμενο της έλλειψης προσωπικού στη χώρα μας, ενός κατά γενική ομολογία δύσκολου, πολυπαραγοντικού προβλήματος, που δεν είναι όμως μόνον ελληνικό. Ο ίδιος ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας Αδωνις Γεωργιάδης προσπαθώντας να περιγράψει το φαινόμενο, δηλώνει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί ότι ενώ ως υπουργός Ανάπτυξης δεχόταν αιτήματα από ανέργους ώστε να βοηθήσει να βρουν δουλειά, πλέον, ακούει από επιχειρηματίες την ίδια επωδό: «Δεν βρίσκουμε προσωπικό» …(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 25.12.2023 • 21:1).

Διαβάζεις το άρθρο και εύκολα καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι κανένας στην ελληνική δημόσια διοίκηση δεν ξέρει το αντικείμενο της δουλειάς τους και κανένας δεν έχει στοιχειώδεις μερικές ικανότητες να αντιληφθεί την πραγματικότητα και να ενεργήσει ανάλογα. Δηλαδή να επεξεργαστεί σενάρια και προγράμματα ικανά να αντιμετωπίσουν τις πραγματικότητες, τις προφανείς εξελίξεις και αναγκαίες προσαρμογές.

Όλοι σε μόνιμο στάδιο λευκής απεργίας ή πλήρους ανικανότητας να κατανοήσουν το ρόλο τους και τις ευθύνες τους. Και οι κυβερνήσεις ανίκανες να επεξεργαστούν τις ενδείξεις και τις αποδείξεις της ζωής και της πορείας των διεθνών πραγμάτων και αρκούμενες μόνον στη απομύζηση κάθε ικμάδας της χώρας και του έθνους, δι΄ ίδιον όφελος και με μόνον στόχο να βγάλουν τη τετραετία και να έχουν καλέ ς προοπτικές επανεκλογής.

Εκείνο τον έρμο ΕΓ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ της ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, που ονομάζεται Ιωάννης Μαστρογεωργίου (Τηλ: 210 33 85 555, Email: foresight@government.gr) και είναι υπεύθυνος λέει της «προοπτικής διερεύνησης» των εξελίξεων της χώρας γιατί τον έχουμε διορίσει και γιατί πληρώνουμε τον λογικά παχυλό μισθό του, αφού ούτε ακούγεται, ούτε φαίνεται να παράγει έστω και ένα ελάχιστο έργο.

Και αυτό που είναι τώρα το μείζον και το επείγον τα πως θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα το ζέον αυτό πρόβλημα; Υπάρχουν άνθρωποι ικανοί να το χειριστούν; Υπάρχουν πολιτικές κατευθύνσεις από τον πολυχρονεμένο μας πρωθυπουργό που θα ήταν ίσως δυνατόν να κινητοποιήσει κάποιους να ασχοληθούν και να βρουν λύσεις; Ή το θέμα θα σέρνεται εναγωνίως και θα περιμένουμε ίσως κάποιο από μηχανής Θεό να βάλει το χέρι του;