« … Όσα μέσα και αν διαθέτει ένα πολιτιστικό ίδρυμα τίποτα
δεν μπορεί να αλλάξει χωρίς τον κόσμο …».
Μεγάλες αλήθειες που κρύβουν εξαιρετικές προκλήσεις, για μια
κοινωνία μονίμως διαμαρτυρομένων ή απαθών πολιτών, αλλά και χιλιάδων βανδάλων.
Ωστόσο το παράδειγμα της νοικοκυροσύνης του Μετρό, ίσως να
αποτελεί οδηγό. Αν και εδώ και καιρό οι αρμόδιοι έχουν παραιτηθεί επισήμως και
απλώς ο πολύς κόσμος το φροντίζει ακόμα σε πείσμα των κακών πολιτών, που
προφανώς σε διατεταγμένη υπηρεσία, προσπαθούν να το απαξιώσουν τρώγοντας,
πίνοντας και ρυπαίνοντας, παρά τις εκκλήσεις τις προτροπές και τις
απαγορεύσεις.
Το ΙΣΝ πρέπει να
καλλιεργήσει αμέσως σχέσεις εμπιστοσύνης και δεσμούς του Πάρκου με τους πολίτες
του Λεκανοπεδίου και της Ελλάδας γενικότερα.
Προσφερθήκαμε να συμβάλλουμε με τις μικρές μας δυνάμεις στην
προσπάθεια διαμόρφωση της προσωπικότητας του Πάρκου, αλλά δεν μας έτειναν χείρα
φιλίας.
Ας ελπίσουμε ότι όλα θα πάνε καλώς, αν και η πρόσφατη
ιστορία αυτής της χώρας οδηγεί σε δυσοίωνες προεκτάσεις.
ΥΓ: Μάθαμε με άπειρη θλίψη ότι το Πέδιον του Άρεως καταρρέει
καθημερινώς, αν και ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί τα έργα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου