Το 1847, ο Ούγγρος
γιατρός Ιγνάτιος Σέμελβαϊς καθιέρωσε στη μαιευτική κλινική του γενικού
νοσοκομείου της Βιέννης τον πιο εύκολο και φθηνό τρόπο μείωσης των θανάτων από
τον επιλόχειο πυρετό: το πλύσιμο των χεριών.
Είχε προηγηθεί μια απλή σύγκριση
στα αποτελέσματα μεταξύ δύο κλινικών: Στη μία κλινική το προσωπικό αποτελείτο
από γιατρούς και φοιτητές Ιατρικής. Στην άλλη το προσωπικό ήταν μαίες. Στην
κλινική με τις μαίες, το ποσοστό θνητότητας των λεχωίδων από επιλόχειο πυρετό
ήταν τρεις φορές χαμηλότερο σε σχέση με την άλλη κλινική, στην οποία το ιατρικό
προσωπικό συμμετείχε σε νεκροτομές και μετέφερε βακτήρια από τα εξεταζόμενα
πτώματα στις μητέρες. Αν και το θέμα της καθαριότητας κατά τη φροντίδα ασθενών
αναφέρεται πολύ νωρίτερα σε αρχαία ελληνικά και λατινικά κείμενα, ο Σέμελβαϊς
θεωρείται ο «πατέρας» της υγιεινής των χεριών … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΥΓΕΙΑ-ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ,
25.03.2019).
Το «γελοιότητες»
αναφέρεται όχι στο θέμα που είναι εξαιρετικά σημαντικό, αλλά είτε στο τίτλο εξαιρετικού
δημοσιογράφου, είτε στην άθλια πραγματικότητα των ελληνικών νοσοκομείων.
Οι
όροι υγιεινής στις μονάδες υγείας και ως προσωπική συμπεριφορά του ιατρικού, νοσηλευτικού
και διοικητικού προσωπικού και κάθε πολίτη που βρίσκεται εντός των μονάδων
Υγείας, είναι προϋπόθεση και αυστηρή καθημερινή καλή πρακτική και πρέπει να
αποτελεί αιτία απομάκρυνσης κάθε ατόμου που δεν τηρεί τους κανόνες υγιεινής. Δεν
μπορεί να είναι πρόγραμμα του υπουργείου ή άλλων αρμοδίων που ξύπνησαν ξαφνικά και
διαπίστωσαν ότι κάτι πολύ πολύ στραβό συμβαίνει και πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα
και αποτελεσματικά.
Όταν
μάλιστα στα ελληνικά νοσοκομεία περιφέρονται στρατιές συγγενών, φίλων και οικείων
που τρώνε, πίνουν, χρησιμοποιούν τουαλέτες και κάνουν ότι θέλουν χωρίς κανείς ποτέ
να τους ενημερώνει, τους πληροφορεί, τους καθοδηγεί.
Το
ψάρι από τα κεφάλι βρωμάει. Αλλά όπως έχουμε πει πολλές φορές, όλοι έχουν αυτονομηθεί
και ο καθείς κάνει του κεφαλιού του και πιστεύει ότι κάποιος άλλος θα κάνει
αυτό που πρέπει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου