Ελλείψει ερευνητικής πολιτικής, η αιμορραγία συνεχίζεται …

Από το 2007 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ερευνας δίνει χορηγίες σε ερευνητικά προγράμματα με ετήσιο διαγωνισμό. Αιτήσεις υποβάλλονται σε τέσσερις κατηγορίες από ακαδημαϊκά και ερευνητικά ιδρύματα 32 ευρωπαϊκών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας και του Ισραήλ. Τα αποτελέσματα για την Ελλάδα ήταν μάλλον πενιχρά, με 64 χορηγίες. Μέτρο σύγκρισης δεν μπορεί βέβαια να είναι η Μεγάλη Βρετανία με 1.990 χορηγίες, μπορεί όμως να είναι το Βέλγιο, που με συγκρίσιμο πληθυσμό (11,3 εκατομμύρια) και τον μισό αριθμό πανεπιστημίων είχε πενταπλάσιες επιτυχείς αιτήσεις (336). Ακόμα και η Ιρλανδία και η Ουγγαρία, με μικρότερο πληθυσμό και πολύ λιγότερα πανεπιστήμια, ξεπερνούν την Ελλάδα, με 109 και 68 επιτυχίες αντιστοίχως … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 21.04.2019 : 21:01). 

Διαβάσαμε με μεγάλο ενδιαφέρον το άρθρο του καθηγητή Χανιώτη και μας έπιασε μαύρη απελπισία.

Ο κόσμος καλπάζει μπροστά και παράγει γνώσεις και λύσεις που είναι προφανέστατα απαραίτητες για να αντιμετωπιστούν με επιτυχία τα δυσεπίλυτα και μεγάλου αριθμού προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης Γη, οι κοινωνίες και οι νέοι.

Οι επιδόσεις των Ελλήνων ερευνητών στην Ελλάδα σύμφωνα με τα παρατιθέμενα στοιχεία εύκολα μπορούν να χαρακτηριστούν απογοητευτικές. Και άρα δεν κατανοούμε την θετική αναφορά στις προσπάθειες του αν. υπουργού Παιδείας. Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Κώστα Φωτάκη. ’Άλλωστε ακολουθεί φιλιππικός κατά της συμπεριφοράς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο τομέα. Και η συμμετοχή των Ελλήνων του εξωτερικού δεν είναι παρηγοριά.

Στο Ημερολόγιο έχουμε αναρτήσει προτάσεις σχετικά με την έρευνα στην Ελλάδα και τις έχουμε απευθύνει σε όλους τους αρμόδιους παράγοντες κυβερνήσεων και αντιπολιτεύσεως. Άκρα του τάφου σιωπή.

Με την ευκαιρία θέλουμε να επαναλάβουμε μερικά χαρακτηριστικά που δεν επιτρέπουν στο σύστημα Ε&Τ της Ελλάδος να αποφέρει πολλούς και καλούς καρπούς :

1.    Απουσία κινητικότητας εξερευνητών

2.    Πενιχρή συνεργασία επιχειρήσεων και ερευνητικών κέντρων / ερευνητών

3.    Ανεπαρκείς υποδομές και σχεδόν απουσία Κέντρων Αριστείας

4.    Γραφειοκρατία και προσπάθεια εξόντωσής του μοναδικού και καινοτόμου μηχανισμού Διαχειρίσεως Κονδυλίων Ερεύνης (ΕΛΚΕ)

5.    Σχεδόν απουσία δυνατοτήτων απασχόλησης ξένων ερευνητών και διοικητικών στελεχών στο Ελληνικό σύστημα Ε&Τ (μήπως πρέπει να μελετηθεί ένα νέο πρόγραμμα ERASMUS για ερευνητές και ένας ενιαίος Ευρωπαϊκός χώρος Ε&Τ;)

6.    Ασθενές έως και παράλογο σύστημα Μεταπτυχιακών Σπουδών

7.    Δημοσιοϋπαλληλικό και άρα ανεπαρκές και ακατάλληλο σύστημα αποζημιώσεων ερευνητών

8.    Οπισθοδρομικά οργανωμένα και διαχειριζόμενα ΑΕΙ

9.    Προτίμηση δημιουργίας ερευνητικών κέντρων αμφιβόλου χρησιμότητας και επιδόσεων, αντί του σχεδιασμού και προκήρυξης έργων και προγραμμάτων

10.  Ανυπαρξία ή ανεπάρκεια δράσεων πληροφόρησης και εξοικείωσης μαθητών Δημοτικού, Γυμνασίου, Λυκείου για το σύστημα Ε&Τ και τη σημασία του