Τη γεωπολιτική της αδυναμία, εξαιτίας της εξάρτησής της από το ρωσικό αέριο, συνειδητοποίησε η Γερμανία μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Η επόμενη δοκιμασία για τη γερμανική εξωτερική πολιτική, που καλείται να μην επαναλάβει τα ίδια σφάλματα, διεξάγεται στο Πεκίνο, με την επίσκεψη του καγκελαρίου Σολτς την Πέμπτη … (ΚΑΤΡΙΝ ΜΠΕΝΧΟΛΝΤ / THE NEW YORK TIMES, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 01.11.2022 • 17:28).
Οι κινήσεις της Γερμανίας υποδεικνύουν τουλάχιστον τάσεις αυτονόμησης από κοινές ευρωπαϊκές πολιτικές. Και δεν είναι πρωτοφανές.
Απλώς η Γερμανία τυγχάνει μιας ασυλίας λόγω των οικονομικών μεγεθών της και του ποσοστού του προϋπολογισμού που συνεισφέρει στην ΕΕ. Επί πλέον υπάρχουν και οι συμπαθούντες εντός της ΕΕ που ακολουθούν πιστά τις Γερμανικές αποφάσεις είτε λόγω οικονομικών συμφερόντων είτε συναισθηματικής ταύτισης και ανοχής.
Έχουμε τη υποψία ότι ο νέος καγκελάριος δεν είναι ένθερμος οπαδός της ενωμένης Ευρώπης και παρατηρούμε κάποιες κινήσεις του, σεμνές προς το παρόν, αλλά μάλλον αποστασιοποιημένες από μια κοινή ευρωπαϊκή συνείδηση και στρατηγική.
Ο χρόνος του καγκελαρίου Σόλτς στην εξουσία είναι μικρός και δεν είναι δυνατόν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα. Μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε ώστε οι κινήσεις της Γερμανίας να ξεδιπλωθούν περιεκτικώς και διαφανώς,
Όλοι οι Ευρωπαίοι πρέπει να καταλάβουν ότι ο καθένας μόνος του θα είναι εύκολη λεία για τα μεγαθήρια που λέγονται ΗΠΑ (τώρα), Κίνα (προσεχώς), Ινδία (αργότερα) και Ρωσία (άμεσα) λόγω του πυρηνικού της οπλοστασίου.
Οι μικροί πρέπει να πηγαίνουν όπου φυσάει ο άνεμος και να είναι σε θέση να διακρίνουν τι είναι το πλέον συμφέρον. Αυτοί βέβαια θα υφίστανται πρωτίστως και τις συνέπειες των αποφάσεων των μεγάλων. Και είναι σκόπιμο να εντοπίσουν ένα τομέα στον οποίο θα διακρίνονται, ώστε να καθίστανται απαραίτητοι στους μεγάλους με τους οποίους θα «συνεργάζονται».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου