Τι συμβαίνει στους Οίκους Ευγηρίας …

Ακούμε για Οίκους Ευγηρίας (τίτλος κατ΄ ευφημισμό) και όλοι έχουμε κάποια εικόνα για αυτούς, αλλά μάλλον μακριά από την πραγματικότητα.

Πρόσφατα πρόσωπο του οικογενειακού μας περιβάλλοντος αναγκάστηκε να αναζητήσει πληροφορίες για τη πιθανότητα να συνεχίσει τη ζωή του σε ένα τέτοιο «ίδρυμα», εξαιτίας των καταστάσεων της ζωής.

 Μετά από αρκετή ηλεκτρονική αναζήτηση διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν πολλές τέτοιες επιχειρήσεις με κοινά χαρακτηριστικά. Το πλέον σημαντικό ίσως κριτήριο κατά την αναζήτηση είναι η απαιτούμενη δαπάνη κατά μήνα. Η μικρότερη τιμή που εντοπίζει κανείς είναι τουλάχιστον 1500 €/μήνα, σε δίκλινο δωμάτιο.

Στη σημερινή πραγματικότητα είναι δύσκολο να επισκεφτούν οι ενδιαφερόμενοι τους χώρους και τις εγκαταστάσεις λόγω των περιορισμών του κορονοϊού (και του ευάλωτου των ανθρώπων που διαβιούν εκεί).

Ίσως οι δικοί μας άνθρωποι να μην ήταν ιδιαίτερα προσεκτικοί και απαιτητικοί, αλλά η εικόνα που διαπιστώθηκε από την πρώτη στιγμή της εισόδου του δικού μας  ανθρώπου, είναι παρασάγγας διαφορετική από αυτή που είχε σχηματίσει και ίσως ήθελε να πιστεύει ότι επικρατούσε εκεί. Η διαφορά είναι τόσο μεγάλη ώστε ο δικός μας άνθρωπος αφού παρέμεινε μια νύχτα, μας τηλεφώνησε έντρομος και ματαιώσαμε τη συμφωνία αμέσως, καταβάλλοντας το ποσό των 70 €.

Που οφείλεται το πρόβλημα; Στο γεγονός ότι υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγόριες ηλικιωμένων που αναζητούν νέα στέγη, για το υπόλοιπο ίσως κομμάτι της ζωής τους.

Ηλικιωμένοι με σοβαρά προβλήματα υγείας που οι υπηρεσίες που τους παρέχονται πρέπει να είναι εστιασμένες στη ιατρική φροντίδα και ηλικιωμένοι με σχετικά εύκολα ιατρικά προβλήματα της ηλικίας, που συνηθίζουμε να τους αποκαλούμε περιπατητικούς.

Η δεύτερη κατηγορία αναζητεί ένα περιβάλλον που θα το ονομάζαμε «περιβάλλον ΚΑΠΗ», εν συντομία.

Οι δυο αυτές κατηγορίες ηλικιωμένων πρέπει να είναι αυστηρά διαχωρισμένες. Και αυτό που είδε ο δικός μας άνθρωπος δε συμβαίνει.

Η διαπίστωση αυτή μας προβλημάτισε και θέλουμε να θέσουμε σειρά ερωτημάτων στο υπουργείο Υγείας και στις εποπτικές αρχές. Τα ερωτήματα ίσως αποτελούν και μια σειρά από προτάσεις, που αν υιοθετηθούν θα βοηθήσουν προς βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών και ίσως και περιορισμό των δαπανών για κάποιες κατηγορίες πολιτών:

• ·       Σε ποια κατηγορία επιχειρήσεων ανήκουν οι επιχειρήσεις φροντίδας ηλικιωμένων;

• ·       Υπάρχει διάκριση των επιχειρήσεων στις δυο κατηγορίες που προαναφέραμε (π.χ. περιπατητικών και μη ηλικιωμένων)

• ·       Ποιος είναι ο αρμόδιος φορέας επισκέψεως και ελέγχου των επιχειρήσεων αυτών; Πόσο συχνά γίνονται οι έλεγχοι; Είναι μηνιαίοι;

• ·       Δημοσιεύονται τα στοιχεία των ελέγχων και υπάρχει σύστημα βαθμολογήσεως των επιχειρήσεων αυτών. Υπάρχει μητρώο και λεπτομερής καταγραφή των παρεχόμενων υπηρεσιών από πιστοποιημένους ελεγκτές;.

• ·       Υπάρχει ειδικό σήμα πιστοποιήσεως της κατηγορίας της επιχείρησης; Έχει ειδικές προδιαγραφές κάθε κατηγορία που προαναφέραμε;

• ·       Ελέγχονται οι οικονομικές δοσοληψίες των επιχειρήσεων; Δημοσιεύονται τα οικονομικά στοιχεία των επιχειρήσεων αυτών και που;

• ·       Υπάρχει έλεγχος της σύνθεσης του προσωπικού, των προσόντων τους, της επάρκειας του εξοπλισμού, της παλαιότατός του, των προδιαγραφών τους, κλπ.

• ·       Έχουν καθοριστεί όρια «τροφείων» που μπορεί να ζητά η επιχείρηση, στα οποία περιλαμβάνονται και εύλογα και νόμιμα κέρδη των επιχειρήσεων;

• ·       Έχουν  καθοριστεί τυχόν κανόνες αποδοχής δωρεών ή/και συνεισφορών από εξωτερικές πηγές και που και πως καταγράφονται αυτές και πως αξιοποιύνται;

Δεδομένης της αναγκαίας ανασύνθεσης και εξορθολογισμού των λειτουργιών του ΕΣΥ, της χωροθέτησης των μονάδων του, της ανάπτυξης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, κλπ., κλπ., πρέπει να ληφθούν σοβαρά και οι ανάγκες φροντίδας ηλικιωμένων. Είτε στα πλαίσια της κοινωνικής πρόνοιας (δωρεάν υπηρεσίες σε έχοντες ανάγκη) είτε με την καταβολή τροφείων από ανθρώπους με οικονομική δυνατότητα. Δε θα επεκταθούμε εδώ περισσότερο άλλα είμαστε διαθέσιμοι για περαιτέρω διευκρινίσεις και προτάσεις.

ΥΓ: Ο ανωτέρω κατάλογος δεν είναι εξαντλητικός και ίσως υπάρχουν και άλλα θέματα που ειδικοί πρέπει να θέσουν και να ζητήσουν την επιβολή τους.