Η έλλειψη στελεχών απειλεί την υλοποίηση ψηφιακών έργων …

Μέχρι το 2030 το κενό ετησίως μεταξύ προσφοράς και ζήτησης στην Πληροφορική εκτιμάται ότι θα ανέρχεται σε 7.000 έως 7.500 εργαζομένους. Τι αναφέρουν στην «Κ» τρεις διευθύνοντες σύμβουλοι εταιρειών Πληροφορικής.

Φωτ. SHUTTERSTOCK

Ευθέως απειλεί η έλλειψη εργαζομένων την ομαλή πρόοδο υλοποίησης των έργων στα οποία θα στηριχθεί ο περαιτέρω τεχνολογικός εκσυγχρονισμός του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, αλλά και η απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης.

Με χρονική αφετηρία το 2023 και μέχρι το 2030, η συμβουλευτική εταιρεία Deloitte τοποθετεί, ετησίως, το κενό μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης στην Πληροφορική σε 7.000 έως 7.500 εργαζομένους. Τα ψηφιακά έργα που πρόκειται να δημοπρατηθούν την επόμενη επταετία –μόνο φέτος σε εξέλιξη βρίσκονται διαγωνισμοί αξίας άνω του 1,1 δισ. ευρώ– εκτιμάται ότι απαιτούν κάθε χρόνο 15.000-16.000 ειδικούς, ενώ η προσφορά δεν ξεπερνάει τα 8.000 έως 8.500 άτομα… (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 26.12.2022 • 21:54).

Καιρός να βγουν (για ακόμα μια φορά) στη φόρα οι πομπές των θαυμάσιων ελληνικών πανεπιστημίων, που όπως γράφει συχνά η έγκυρη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, διακρίνονται παγκοσμίως και κατέχουν αξιοζήλευτες θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη αριστείας.

Το άρθρο υποδεικνύει (επιλέγουμε να είμαστε σεμνοί και επιφυλακτικοί), ότι τα ελληνικά ΑΕΙ ακολουθούν το δικό τους δρόμο, αδιαφορούν για τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, αδιαφορούν για τις διεθνείς εξελίξεις, τις ανάγκες της οικονομικής ανάπτυξης (λέγεται και αγορά) και απλά αναπαράγουν τις δικές τους εσωτερικές σχέσεις και στόχους. Και ας μη ξεχνάμε ότι λειτουργούν εν Ελλάδι 27 (ζωή να έχουν ) ΑΕΙ.

Υποδεικνύει επίσης ότι τα ΑΕΙ δεν επικοινωνούν με τη κυβέρνηση, δε διαβουλεύονται με φορείς των οποίων η συμμετοχή είναι καθοριστικής σημασίας για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, δεν συνεργάζονται σοβαρά με κανένα, ούτε εντός ή εκτός των συνόρων.

Αλλά ούτε και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση κάνει τα κατάλληλα και απαραίτητα βήματα. Όλοι στον κόσμο τους, της αδράνειας, του εφησυχασμού, της αδιαφορίας, της έλλειψης γνώσεων, της αποφυγής οποιασδήποτε προσπάθειας εκσυγχρονισμού και σύμπλευσης με τις ανάγκες και τις τάσεις της εποχής.

Προτείνουμε η κυβέρνηση να απευθυνθεί στη Κίνα και να ρωτήσει πως αυτοί οι άνθρωποι κατάφεραν σε πολύ μικρό σχετικά διάστημα όχι μόνον να έχουν επάρκεια εξειδικευμένων στελεχών αλλά και να δημιουργήσουν κραταιές βιομηχανίες κατασκευών και ιδιαίτερα ηλεκτρονικών συσκευών υψηλότατης ποιότητας και πολυπλοκότητας και αναγκαίου λογισμικού.