Βιομηχανία ή υπηρεσίες; Το λάθος δίλημμα …

Η εξαγγελία από τον πρόεδρο Μπάιντεν ενός σημαντικού πακέτου για τη διευκόλυνση της μετάβασης της αμερικανικής βιομηχανίας προς καθαρές μορφές ενέργειας και περιβαλλοντική βιωσιμότητα δημιούργησε ανησυχίες για τις επιπτώσεις της στην ευρωπαϊκή βιομηχανία.

Τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, που αναμένεται να επαναλειτουργήσουν μετά την πρόσφατη συμφωνία για την εξυγίανσή τους. H συμβολή της βιομηχανίας στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν έπεσε από 21% το 1981 στο 9% το 2021. Φωτ. INTIME ΧΑΛΚΙΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ

Στην Ελλάδα, σημειώθηκε η πρόσφατη παρέμβαση της βιομηχανίας στον πρωθυπουργό για τα σημαντικά προβλήματα ενεργειακού κόστους, με αίτημα την κρατική στήριξη. Το ενεργειακό κόστος είναι μακροχρόνιο πρόβλημα της ελληνικής βιομηχανίας. Επιπλέον, γίνεται μεγαλύτερο και εξαιτίας των πολιτικών παρεμβάσεων στον ενεργειακό τομέα. Εφόσον οι κυβερνήσεις έχουν ευθύνες για το κόστος της ενέργειας σε επιχειρήσεις και καταναλωτές (ΔΕΗ, τρόπος υπολογισμού τιμών κ.ά.), πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, 06.02.2023 • 14:35). 

Αυτή είναι η εισαγωγή του άρθρου του κ. Κ. Γιαννίτση στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Ένα σοβαρό άρθρο που πρέπει να το διαβάσουν πρωτίστως τα σαΐνια της επιτελικής κυβέρνησης.

 

Αλλά οι κύριοι αρμόδιοι έχουν το νου τους από τις αρχές της τετραετίας και πολύ περισσότερο σήμερα, στις εκλογές και στην προσπάθεια των μεν να μη χάσουν τις καρέκλες τους, των δε πως θα εξουδετερώσουν τους σημερινούς για να αναλάβουν αυτοί τις κουτάλες και τις καρέκλες. Αδιάφορο για όλους τι θα συμβεί στη χώρα, τι μπορεί και πρέπει να κάνει ο κόσμος της εργασίας, τι πρέπει να κάνουν οι νέοι και η πνευματική μας ηγεσία.

 

Εν μέσω κοσμοϊστορικών αλλαγών η Ελλάδα επιμένει στο δρόμο που χάραξαν και υπηρετούν πιστά οι χουντοσυνδικαλιστάδες «μη πειράζετε τίποτε, αφήστε μας να απολαμβάνουμε τη δύναμή μας και ας πάει στα κομμάτια το κράτος και οι πολίτες μαζί του».

 

Πολύ σωστά αναφέρονται ως μοχλοί σύγχρονης και σοβαρής ανάπτυξης η εκπαίδευση, η έρευνα, ο τεχνολογικός εκσυγχρονισμός. Αυτό στο οποίο δεν αναφέρεται στο άρθρο του κ.  Γιαννίτσης είναι ο εντελώς αρνητικός ρόλος της δημόσιας διοίκησης. Κανένας όμως από όλους τους  πρωταγωνιστές των εν δυνάμει εξελίξεων της χώρας, δε θέλει ή δε μπορεί να αρθρώσει λέξη. Το καταραμένο πολιτικό κόστος σε συνδυασμό με τη διαπλοκή δεν επιτρέπουν στη χώρα να ανακάμψει.