Κατάληψη και καταληψίες στο 1ο Γενικό Λύκειο Χολαργού …

Στις 16 Ιανουαρίου 2020 περάσαμε έξω από το σχολικό συγκρότημα και είδαμε 2 μπλε κάδους ανακύκλωσης να φράζουν την είσοδο, από κοινού με ένα Χριστουγεννιάτικο δένδρο, σπασμένες καρέκλες του σχολείου, σανίδες ποιος ξέει από που και αλυσίδες. Από πίσω μερικοί νεαροί, υποθέτουμε μαθητές που εν ήδη Κερβέρων, περιφρουρούσαν την κατάληψη. Από ποιους δεν ξέρουμε.

Πλησιάσαμε και ανοίξαμε κουβέντα με νεαρούς και μια νεαρά, φρουρούς της επανάστασής τους.

Οι νέοι μας είπαν ότι έχουν αιτήματα και πρέπει να διαμαρτυρηθούν γιατί δεν επιλύεται κανένα. Τα αιτήματα:

·         Ακατάλληλο κτήριο και κακές συνθήκες λειτουργίας

·         Δε μαθαίνουν τίποτε

Από τα λεγόμενα τους μας έκαναν εντύπωση τα εξής:

• .    Κανείς δεν ασχολείται με τα αιτήματά τους και τα προβλήματα
• .    Κανείς δεν ήταν εκείνη την ώρα - γύρω στις 13:00 ώρες – για να συζητήσει με τους νέους και μάλλον δεν πάει ποτέ κανείς
• .    Οι νέοι ξεχείλιζαν από αγανάκτηση
• .    Οι νέοι είχαν τη χειρίστη εντύπωση για το «εκπαιδευτικό σύστημα»
• .    Οι νέοι φορούσαν όλοι σκουρόχρωμα ρούχα ήταν ατημέλητοι και ένας είχε κούρεμα Απάτσι ή κάτι τέτοιο και πάντως ήταν εκτός τόπου και χρόνου και δεν είχε καμιά σχέση με εμφάνιση μαθητού
• .    Η διαμαρτυρία κατ΄ αυτούς είναι πρώτιστο καθήκον και δεν έχουν καμιά διάθεση να μάθουν ότι τέλος πάντων το σχολείο μπορεί να τους παράσχει

Η περιφρόνηση και η έλλειψη σεβασμού προς το συνομιλητή τους (ένα πολίτη 75 ετών που ασχολήθηκε μαζί τους γιατί ενδιαφέρεται για τη νεολαία και τους προέτρεπε να αποκτήσουν γνώσεις και δεξιότητες, γιατί ζωή είναι σκληρή) ήταν εμφανέστατη.

Προφανώς η δράκα των αγανακτισμένων μαθητών επέβαλε την άποψή της στο σύνολο των μαθητών που θα πρέπει να είναι εκατοντάδες. Περιμέναμε να δούμε ή να μάθουμε για τις προσπάθειες του κ. δημάρχου Χολαργού, των τεχνικών υπηρεσιών του δήμου, τους καθηγητές τους (αλήθεια που βρίσκονται τις ημέρες των καταλήψεων και με τι ασχολούνται ενώ πληρώνονται;) και των γονέων τους. Περιμέναμε να μάθουμε ότι όλοι αυτοί  ασχολούνται με τη κατάσταση και βρίσκουν λύσεις. Αντ΄ αυτών καταλάβαμε ότι όλοι προσεγγίζουν το θέμα με πλήρη αδιαφορία και περιμένουν την προδιαγεγραμμένη εκτόνωση του φαινομένου, αδιαφορώντας αν τα παιδιά (τους) θα μάθουν γράμματα.. Έτσι άλλωστε διάγει το θαυμάσιο βίο της η εθιμική πλέον ιεροτελεστία των καταλήψεων και η παροιμιώδης αδιαφορία όλων μας.

Τι ντροπή.