Όλα μα όλα σε ‘μένανε συμβαίνουν …

Είχα προγραμματίσει ραντεβού σε εξωτερικό ιατρείο Πλαστικής Χειρουργικής του νοσοκομείου  Ευαγγελισμός για τις 3μμ, της 30^ης Δεκεμβρίου 2019.

Το Γραφείο κινήσεως άνοιξε στις 2:45 με δύο κυρίες. Στη μία πλήρωνες με κάρτα και στην άλλη μετρητοίς. Ήταν ένας κύριος πριν από έμενα. Πλήρωσα 60 € με κάρτα και μου άνοιξε αφού με ρώτησε αν ήταν η πρώτη μου φορά στα εξωτερικά ιατρεία, χάρτινο φάκελο με δυο κενά έντυπα εντός και μια προσωπική χάρτινη κάρτα με γραμμικό κώδικα για μελλοντική χρήση.

Πήγα στο σημείο αναμονής των εξωτερικών Ιατρείων της ΠΧ. Ήταν παρούσα μια νοσηλεύτρια (πρόσωπο που το είχα ξαναδεί σε άλλη επίσκεψή μου) της είπα ότι έχω ραντεβού στις 3μμ και μου είπε το γνωστό «περιμένετε».

Η κυρία αυτή εξαφανίστηκε σε ένα παρακείμενο χώρο/ιατρείο και σε λίγα λεπτά εξήλθε ντυμένη έτοιμη για αναχώρηση, αφού διπλοκλείδωσε όλες τις πόρτες.

Λίγα λεπτά μετά τις 3μμ εμφανίστηκε η ιατρός του ραντεβού, με χαιρέτησε και προσπάθησε να ανοίξει την πόρτα του ιατρείου της ΠΧ, εις μάτην. Τότε γύρισε προς εμένα και μου είπε ότι δεν έχει κλειδιά του ιατρείου και πως όλα της τα υπάρχοντα είναι μέσα στο ιατρείο. Της είπα ότι το μοναδικό πρόσωπο που είδα ήταν η νοσηλεύτρια η οποία έφυγε κλειδώνοντας τις πόρτες.

Μετά από κάποια σχόλια και ανταλλαγή απόψεων επί του προκειμένου, κάλεσε στο κινητό της κάποιο πρόσωπο, περιέγραψε την κατάσταση και 5-10 λεπτά αργότερα εμφανίσθηκε ένας κύριος και ξεκλείδωσε το ιατρείο.

Ο κύριος αυτός μας είπε ότι ήταν υπεύθυνος της καθαριότητος και δεν είχε άλλα κλειδιά για τις εσωτερικές πόρτες.

Προς έκπληξη της ιατρού και εμού δεν εμφανίστηκε καμία νοσηλεύτρια, για συμπαράσταση στην ιατρό και στο χειρουργείο. Μου προτάθηκε να πάω για την επέμβαση την επομένη και αρνήθηκα σθεναρά, λόγω άλλων υποχρεώσεων. Τελικώς η ιατρός αποφάσισε να κάνει την επέμβαση μόνη της.

Δεν μπορώ να μεταφέρω όλους τους διαλόγους. Αλλά είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την κατάσταση. Κανένας σεβασμός στον ασθενή και τα 60 € που καταβάλλει, αλλά και περιφρόνηση στον ιατρό και το έργο του, ανυπαρξία οργάνωσης, ανευθυνότητα, πλήρης αυτονόμηση του κάθε εργαζόμενου και προφανώς απουσία συνεπειών, προφανώς καμιά αξιολόγηση έργου και συμπροφοράς.

Δήλωσα στη κα ιατρό ότι θα απευθυνθώ στους αρμοδίους και θα εκθέσω την κατάσταση. Συμφώνησε μαζί μου. Ελπίζω να ζητήσει και αυτή εξηγήσεις από τη διοίκηση του νοσοκομείου.

Φεύγοντας ευχαρίστησα τη κα ιατρό που έκανε το έργο της υπό αυτές τις συνθήκες και ζήτησα και έλαβα σημείωμα, περιγραφή της επέμβασης που πραγματοποιήθηκε. Ωστόσο η σφραγίδα της ιατρού ήταν κλειδωμένη και πρέπει να επανέλθω..

Πριν εγκαταλείψω το νοσοκομείο πήγα στις δυο κυρίες του σημείου έναρξης της διαδικασίας και ανέφερα το συμβάν. Ανάφερα επίσης το συμβάν και στο Γραφείο που κανονίζει τα ραντεβού, Ζήτησα να μιλήσω και στον προϊστάμενο, αλλά μαντέψτε: έλειπε! Είμαι σίγουρος ότι κανένας υπάλληλος δεν θα αναφέρει το προστατικό στους ανωτέρους του.

Ελπίζω το 2020 να βάλει κάποια τάξη στο σύστημα και να υπάρξει έμπρακτος σεβασμός σε ασθενείς και ιατρούς. Αλλά  η ηγεσία του υπουργείου Υγείας και η διοίκηση του νοσοκομείου δεν παρέχουν τέτοιες εγγυήσεις. Ελπίζουμε όμως.

Καλή Χρονιά.

ΥΓ: Διαβάσαμε το άρθρο του κ. Δρυμιώτη στη εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ «Αντιμέτωπη με τη βλακεία, η τεχνολογία αχρηστεύεται!». Πράγματι προξενεί θλίψη έως αγανάκτηση η άγνοια του πρωθυπουργού για τα κρίσιμα θέματα που ταλανίζουν τη χώρα και τους πολίτες της.

Αντί να ασχολείται με το VAR, του προτείνουμε να απαιτήσει άμεση και καθολική εφαρμογή των Ηλεκτρονικών Φακέλων Υγείας μπας και μπει κάποιο φρένο στην ασυδοσία των αρμοδίων όλων των ειδικοτήτων και αρμοδιοτήτων στο θρυλικό ΕΣΥ, να απαιτήσει εφαρμογή προγραμμάτων διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού και να απαιτήσει πλήρη εφαρμογή πληροφοριακών συστημάτων στις ένοπλες δυνάμεις.