Οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να εξεταστούν από ιατρό της
επιλογής τους, σε όλα προφανώς τα νοσοκομεία της χώρας, απογευματινές ώρες.
Η επίσκεψη κοστίζει 60 € και γίνεται υπό συνθήκες πρωινών
ιατρείων σε δημοφιλείς κλινικές και ιατρούς με «καλό όνομα στην αγορά», ας τους
ονομάσουμε βεντέτες. Πρωινά ιατρεία σημαίνει μεγάλες αναμονές και καμιά
αντιμετώπιση του ασθενούς την ώρα του ραντεβού. Αναμονές 2 και πλέον ωρών δεν
είναι φαινόμενο ασυνήθιστο.
Σε όλες τις περιπτώσεις οι κκ. ιατροί ΔΕ ΔΙΝΟΥΝ στον ασθενή
περιγραφή των ευρημάτων τους, των ενεργειών τους και γνωμάτευση με υπογραφή και
σφραγίδα. Συνήθως, αν είναι απαραίτητο συνταγογραφούν μόνον φάρμακα με οδηγίες λήψης.
Η κατάσταση αυτή είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Η τυχόν καταγραφή σε
φάκελο του ασθενούς που ανοίγει ή διατηρεί το νοσοκομείο λόγω περισσότερων της
μιας επισκέψεως, έχει περιορισμένη χρησιμότητα, είναι εκτός ελέγχου του
ασθενούς και εντελώς άχρηστος εκτός νοσοκομείου, όπως εύκολα γίνεται
αντιληπτό.
Ο ιατρός μετά την επίσκεψη στο απογευματινό ιατρείο και την
τυχόν επέμβαση δεν έχει καμιά προγραμματισμένη επαφή με τον ασθενή και
επαφίεται στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία και όποιον ιατρό εφημερεύει, η
παρακολούθηση της πορείας του προβλήματος. Στη δική μας περίπτωση δεν μας
δόθηκε ημερομηνία απάντησης της επακολουθούμενης βιοψίας, ούτε και τηλεφωνικός
αριθμός από τον οποίο μπορούμε να πληροφορηθούμε τα αποτελέσματα, ούτε και ζητήθηκε
ηλεκτρονική δ/νση για την αποστολή των αποτελεσμάτων (περίπτωση αδυναμίας ή
αδιαφορίας ή κακής οργάνωσης της γραμματείας των εξωτερικών ιατρείων). Στην
περίπτωση χειρουργικών περιστατικών αυτό είναι απολύτως απαράδεκτο. Ίσως να μην
είναι ο κανόνας. αλλά μάλλον έτσι συμβάινει για όλους. Εν ολίγοις όλα τα ανωτέρω
ίσως και περισσότερα πρέπει να αναφέρονται σε ειδικό πρωτόκολλο, το οποίο θα
είναι εις γνώση του ασθενούς προτού συμφωνήσει να επισκεφτεί απογευματινό
εξωτερικό ιατρείο. Τίποτε από όλα αυτά. Όλα στο πόδι, έλλειψη ενδιαφέροντος για
τον ασθενή, άρπα κόλα και κυρίως προστασία του ιατρού από οποιαδήποτε ευθύνη για οτιδήποτε.
Όλα τα ανωτέρω παρέρχονται από προσωπική εμπειρία και δεν είναι
απλές σκέψεις, πληροφορίες τρίτων και είναι αντικειμενική «ανάγνωση» της
πραγματικότητος». Η γενική εικόνα είναι «δε βαριέσαι, δε μας ενδιαφέρει τίποτε
ότι και να γίνει, αρκεί να πληρωθεί το νοσοκομείο και ο ιατρός και όλα τα άλλα
δεν έχουν καμιά αξία». Κανείς δεν είναι υπεύθυνος, κανείς δεν παρακολουθεί,
κανείς δεν αξιολογεί, κανείς δεν φροντίζει τον ασθενή. Όλα στην τύχη, υπηρεσίες
κολοβές και η ανάρρωση των ασθενών εις χείρας της καλής διαθέσεως της Μάνας
Φύσης.
ΥΓ: Πρόκειται για λογική συνέχεια της ανάρτησης με τίτλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου