Ρούχα που διαβάζουν τον καρδιακό παλμό, οθόνες που τυλίγονται, εμβόλια που αντέχουν στη ζέστη, μηχανές που ανιχνεύουν τοξικά νανοϋλικά σε τρόφιμα και καλλυντικά, συσκευές που εντοπίζουν απαγορευμένες ουσίες σε αποχετευτικούς σωλήνες για την ανακάλυψη παράνομων εργαστηρίων, κάμερες ενσωματωμένες στα ρούχα αστυνομικών που μεταδίδουν ζωντανά εικόνες και ήχους στο κέντρο επιχειρήσεων, τεχνητά νευρωνικά δίκτυα που παράγουν τη δική τους γνώση... Τα τελευταία 30 χρόνια, η Ε.Ε. έχει επενδύσει 200 δισ. ευρώ στην έρευνα και την καινοτομία … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΚΟΣΜΟΣ 05.11.2018).
Πολύ καλά για την ΕΕ και τις προοδευτικές χώρες που την απαρτίζουν.
Τι γίνεται όμως με την Ελλάδα;
Όχι πολλά πράγματα από ότι φαίνεται. Όταν καλείται ένας σημαντικός παράγων της έρευνας στην Ελλάδα να αναδείξει τα επιτεύγματά της και αυτός περιορίζεται μόνον στα δικά του και των συνεργαζομένων με αυτόν, τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά.
Ασφαλώς υπάρχουν καλοί ερευνητές και όρεξη για σκληρή και επίπονη εργασία. Τα πλαίσια όμως είναι περίπλοκα και εν πολλοίς ακατάλληλα και ακόμα δεν έχουν δρομολογηθεί οι σωστές λύσεις.
Μόνη εξαίρεση οι Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Ερεύνης (γνωστοί και ως ΕΚΛΕ). Αλλά ποτέ δεν αναφέρονται σε αυτούς οι επί κεφαλής των φορέων και των διαμορφωτών των πολιτικών για την Έρευνα (βλέπετε π.χ. http://simpleandclear.blogspot.com/2013/07/blog-post_657.html ). Αυτό δείχνει αδυναμία να γίνουν τα μεγάλα απαραίτητα βήματα που θα φέρουν και τα πολύ καλά αποτελέσματα προς όφελος των νέων, των γνώσεων και της οικονομίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου