Η δύναμη των πολιτών και η απάντηση στους μεμψίμοιρους και τους τεμπέληδες …

Ψήγματα ελπίδας

… Ένα από τα πλέον συνηθισμένα σχόλια που ακούω από φίλους, γνωστούς αλλά και αγνώστους είναι το ακόλουθο: «Εσύ καλά τα λες, αλλά ποιος σε ακούει»; Πριν απαντήσω στο ερώτημα, θέλω να κάνω μια παρένθεση.



Σε ένα από τα κείμενά του ο Κομφούκιος λέει την ακόλουθη παραβολή. Το νερό όταν κυλάει από το βουνό για να πάει στη θάλασσα συναντάει πολλά εμπόδια. Ακόμα και μεγάλους βράχους. Στην περίπτωση αυτή το νερό «γλείφει» τη βάση του βράχου, πάει γύρω γύρω και συνεχίζει την πορεία του. Υστερα από πολλά χρόνια το νερό έχει «φάει» τον βράχο και ανεμπόδιστα πλέον ακολουθεί την πορεία του. Το δίδαγμα της ιστοριούλας είναι απλό: Ο χρόνος και η επιμονή μπορούν να νικήσουν και τα πιο δύσκολα εμπόδια … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 02.02.2020).

Πάντα μου άρεσαν τα θέματα τα οποία προβάλλει ο κ. ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΡΥΜΙΩΤΗΣ, η τετράγωνη λογική του, η παραστατικότητα των πeρiγραφών του και οι εύστοχες παρατηρήσεις του.

Στην ίδια λογική του άρθρου και εμείς προσπαθούμε να προβάλλουμε προτάσεις και λύσεις μέσω του Ημερολογίου μας Απλά και  Κατανοητά και την αποστολή τους στους αρμοδίους υπουργούς, ΓΓ, διοικητές δημόσιων επιχειρήσεων, δημάρχους, Συνηγόρους και Ελεγκτικές Αρχές, δηλαδή υψηλά ιστάμενους, δεδομένου ότι κανένας άλλος στη δημόσια διοίκηση δεν αναλαμβάνει τη παραμικρή πρωτοβουλία ή ευθύνη. Ούτε δυστυχώς και  οι προαναφερθέντες, πλην μάλλον σπανίων περιπτώσεων

Σχεδόν πάντα βρισκόμαστε σε αντίθεση με τους φίλους μας που σχολιάζουν όπως και εμείς και οικτίρουν τα κακώς κείμενα, αλλά δεν κάνουν καμία προσπάθεια να απευθυνθούν στους αρμοδίους γράφοντας τις απόψεις, τα σχόλιά, τις υποδείξεις και τις τυχόν διαμαρτυρίες τους.

Θα αναφέρουμε ως παράδειγμα επιτυχούς παρέμβασης, το πρόβλημα της διάθεσης των φαρμάκων ειδικών περιπτώσεων από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ και την αφάνταστη ταλαιπωρία που υφίστανται οι πολίτες, ενώ είναι ευγνώμονες ή πρέπει να είναι ευγνώμονες για τη γενναιοδωρία του κράτους.. Εδώ και χρόνια γράψαμε και προτείναμε την παράδοση των φαρμάκων αυτών με έξοδα των ενδιαφερομένων, με εταιρείες ταχυμεταφορών στο σπίτι (για τις περιπτώσεις τουλάχιστον εκείνες που ενδείκνυται η χορήγηση στον ασθενή στο σπίτι του). Η κανόνες που ανακοίνωσε ο ΕΟΠΠΥ ήταν δυστυχώς απαράδεκτοι. Η ίδια ρύθμιση εξαγγέλθηκε πολύ αργότερα και από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά καρκινοβατεί για αγνώστους λόγους, (ΣΣ: Τα φάρμακα πρέπει να διατίθενται και κατ’ ευθείαν στις κλινικές που συνταγογραφούνται και γίνεται η θεραπεία).

Πράγματι οι πολίτες μπορούν να κάνουν τη διαφορά, αν επιμένουν και αν οι προτάσσεις τους είναι σοβαρές και υλοποιήσιμες και αν πολλοί περισσότεροι ζητούν μετ΄ επιτάσεως λύσεις από τη δημόσια διοίκηση. Τα ίδια φυσικά ισχύουν ακόμα και για τον ιδιωτικό τομέα.

Ας είμαστε αισιόδοξοι. Ακόμα και ένα Κούκος μπορεί να φέρει την Άνοιξη.