Προφανώς ο Ερντογκάν πάσχει από διχασμό προσωπικότητας.
Θέλει να παριστάνει τον εκσυγχρονιστή, τον πολιτισμένο κατά
τα πρότυπα της Δύσεως, αλλά στη καρδιά του προφανώς παραμένει ένας οπισθοδρομικός
Οθωμανός που τα θέλει όλα τούρκικα ακόμα και αν είναι υποδεέστερα των σημερινών
απαιτήσεων. Και όλα αυτά αντίθετα από την λογική της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και των σουλτάνων
που την έκαναν σχεδόν από το τίποτε, ισχυρή, και μεγάλη και απείλησε ακόμα και
τον πυρήνα της Ευρώπης.
Ευτυχώς η μεγάλη τότε Βιέννη αντιστάθηκε και δεν κατακτήθηκε
και σήμερα οι ευρωπαίες κυρίες δε φορούν μπούρκα και μαντήλα, έχουν ίδια δικαιώματα
με τους άνδρες, δε τις δέρνουν οι σύζυγοί τους και συμβάλλουν αποφασιστικά στην
εξέλιξη και ευτυχισμένη ζωή. Και διαμορφώνουν όλοι μαζί εξαιρετικές και ζηλευτές
προοπτικές για τις ευρωπαϊκές χώρες.
Ότι κατάφερε ο Ερντογκάν στην Τουρκία – και δεν είναι λίγα –
οφείλονται στις στρατηγικές που ακολούθησαν οι ευρωπαίοι ηγέτες, οι οποίοι σήμερα
λοιδορούνται από τον αγνώμονα σουλτανάκο που πιστεύει ότι φορώντας γραβάτα και εκχέοντας
ποταμούς ύβρεων σχεδόν καθημερινά εναντίον των ευεργετών του θα μεγαλώσει το μπόι
του και θα γίνει στις καρδιές των τούρκων και των ομοϊδεατών του νέος χαλίφης και
εκλεκτός του Μωάμεθ και του Ισλάμ.
Κούνια που τον κούναγε. Το πόδια του είναι πήλινα και αν
τολμήσει να περάσει σε άλλες μορφές επιθετικότητας εναντίον των ευρωπαίων δεν
θα γλυτώσει (ελπίζουμε) την κατεδάφιση. Και θα είναι άσχημη εξέλιξη για όλους και
ιδίως του Τούρκους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου