Μπορεί η Ελλάδα να μπει στον παγκόσμιο χάρτη της βιοϊατρικής έρευνας; Τι ύψους επενδύσεις θα χρειάζονταν για κάτι τέτοιο και πόσο εφικτές είναι σε μια μικρή χώρα; Αν, πράγματι, αυτό συνέβαινε, πώς θα οδηγούσε σε συνέργειες με τη βιομηχανία; Τι θα σήμαινε για την Παιδεία αλλά και την οικονομία μας; Και πώς θα εξασφαλιζόταν η αξιοκρατία; Για όποιον έχει την ευκαιρία να κουβεντιάσει με τον Σπύρο Αρταβάνη-Τσάκωνα, καθηγητή Κυτταρικής Βιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και στο Κολέζ ντε Φρανς,
επιστήμονα με θητεία σε μερικά από τα πιο φημισμένα πανεπιστήμια της Ευρώπης και των ΗΠΑ, καμιά από αυτές τις ερωτήσεις δεν μένει αναπάντητη. Ο ίδιος έχει όχι μόνο τη γνώση και την εμπειρία όλων των πτυχών της βιοϊατρικής έρευνας αλλά και όραμα για το πώς θα μπορούσε να αποδώσει καρπούς στον τόπο μας. Αλλωστε, το Ιδρυμα Σαντέ, του οποίου ο ίδιος είναι πρόεδρος, κάθε χρόνο αξιολογεί επιστήμονες και τους προσφέρει χρηματική βοήθεια ώστε να αναπτύξουν το ερευνητικό τους έργο στον τομέα της βιοϊατρικής. Απαρέγκλιτος όρος; Η έρευνα να γίνεται στην Ελλάδα … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΥΓΕΙΑ-ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, 29.06.2020 : 21:14).
Μπράβο σε όλους αυτούς Έλληνες και ξένους που εργάζονται για την αναβάθμιση της βιοϊατρικής έρευνας στην Ελλάδα.
Είμαστε και εμείς της άποψης ότι και μπορούμε και είναι εφικτό. Αλλά χρειάζεται να βγουν από τη νιρβάνα τους οι πολιτικοί και το ελληνικό επιστημονικό κατεστημένο και να αφήσουν την πόρτα ανοιχτή σε ιδέες, κινήσεις και χείρες βοηθείας που προσφέρονται ανιδιοτελώς να συνδράμουν και να δούμε επί τέλους και στην Ελλάδα σημαντικά ερευνητικά αποτελέσματα.
Τα χρήματα που απαιτούνται για να δρομολογηθούν σημαντικές εξελίξεις είναι για το κράτος, τη βιομηχανία και τους τυχόν Έλληνες χορηγούς, λογικά πολύ μικρά. Βέβαια δε μιλάμε για τις αναγκαίες υψηλού επιπέδου υποδομές, που λογικά οι έχοντες την πρωτοβουλία μάλλον υπονοούν ότι υπάρχουν σε πρώτη φάση, ενώ η αναβάθμισή τους και η εξέλιξή τους είναι έργο επόμενων βημάτων.
Επανερχόμαστε στις προτάσεις που έχουμε κάνει κατά καιρούς και λογικά μπορούν να συμβάλλουν προς την κατεύθυνση αυτή:
- · Τη δημιουργία του Ασκληπιείου Πάρκου Αθηνών (1994)
- · Τη μετατροπή των εγκαταστάσεων του Νοσοκομείου Λαϊκό σε ερευνητικά εργαστήρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (2014)
- · Τη δημιουργία μιας σύγχρονης Μεταπτυχιακής Ιατρικής Σχολής, κατά προτίμηση εντός του Ασκληπιείου Πάρκου Αθηνών (2017)
- · Την παραχώρηση ή αγορά του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν και τη διάθεσή του στην Ιατρική Σχολή Αθηνών (2018)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου