Συζητάς με φίλους και γνωστούς και διαπιστώνεις δυο κυρίως πράγματα:
- 1.
Ότι υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποι με Παιδεία, αρχές, γνώσεις,
νομοταγείς και άνθρωποι με αρχές και ενδιαφέρον για τα κοινά. Διαπιστώνουν τις παθογένειες
του κράτους και αγανακτούν. Τι συζητούν μεταξύ τους.
- 2.
Σχεδόν όλοι είναι απογοητευμένοι με αυτά που βλέπουν γύρω
τους. Τις παρανομίες, τη διαπλοκή, το μαφιόζικό τρόπο συμεπριφριρας πολλών, την
ατιμωρησία, τις κλοπές και τις παραβιάσεις των νόμων, την αυθαιρεσία, την απουσία
κράτους δικαίου, τη νομοθέτηση κατά βούληση παραγόντων, αλλά δεν επεμβαίνουν. Κανείς
δε θέλει να τα βάλει με αυτούς που παρανομούν και τα αντικοινωνικά στοιχεία
Επιχειρηματολογείς ότι πρέπει να αντιδράσουμε και ότι τα σύγχρονα μέσα διευκολύνουν τη πρόσβαση στους αρμοδίους και υπεύθυνους και πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε και να απαιτήσουμε την εξυγίανση της κοινωνίας. Πρέπει επίσης να πολεμήσουμε κυρίως την ασυλία που έχουν εξασφαλίσει οι αρμόδιοι. Η συνήθης απάντηση που παίρνεις είναι ότι αν το επιχειρήσουν κινδυνεύουν, απειλούνται, δε θέλουν να θέσουν τις οικογένειές τους σε κίνδυνους, δεν εμπιστεύονται αστυνομία, δικαιοσύνη και όλες τις άλλες αρχές και έτσι το αποτέλεσμα είναι η σιωπή. Τηρείτε δηλαδή σχεδόν ευλαβικά η 11η εντολή: «Ου μπλέξεις».
Η εκσυγχρονιστική
και επιτελική - κατά δήλωσή τους – κυβέρνηση του πρωθυπουργού μας κ. Κυριάκου Μητσοτάκη,
παρότι θεωρούμε ότι είναι η καλύτερη που πέρασε από τη χώρα τα τελευταία πολλά χρόνια,
έχει και αυτή συμβιβαστεί με τη θλιβερή πραγματικότητα και δε θέλει να τα βάλει
με τη κατεστημένη κατάσταση. Το γνωστό «άστα για τους επομένους».
Δε ξέρουμε
αν αυτά είναι επιλογές ακατάλληλων υπουργών που βολεύονται και υπηρετούν δικές τους
πολιτικές ή είναι κεντρική επιλογή του πρωθυπουργού, με το βλέμμα στραμμένο ως συνήθως
στις επόμενες εκλογές.
Ούτε και
διαφαίνεται έστω και πρόθεση να ενδυναμώσουν τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά,
όπως έχουν ήδη κάνει εδώ και δεκάδες χρόνια οι σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες,
με εξαιρετικά αποτελέσματα και αισθητή μείωση των εντάσεων, των διαμαρτυριών και
περιορισμό της αυθαιρεσίας ακόμα και ασυδοσίας της δημόσιας διοίκησης.
Το ερώτημα
είναι αν υπάρχει λύση και πως μπορούν τα πράγματα να γίνουν καλύτερα.
Θα το θέσουμε απλά και κατανοητά: Πιστεύουμε ότι οι πολίτες πρέπει να απευθύνονται στους αρμοδίους κάνοντας χρήση όλων των νομίμων ενεργειών. Η συνεχής πίεση και ο μεγάλος αριθμός διαμαρτυριών πιστεύουμε ότι θα αλλάξει την κατάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου