Συντήρηση υποδομών και κάθε λειτουργικής οντότητας …

Καμία κυβέρνηση, κανένας αρμόδιος δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά μέχρι σήμερα με το θέμα της εξαιρετικά σημαντικής δραστηριότητος που λέγεται «συντήρηση».
 
Ποτέ η Ελλάδα δε διέθετε ικανοποιητικό σύστημα παραγωγής καταλλήλων στελεχών. Είναι  ερωτήματα σοβαρά αν τα άτομα που δραστηριοποιούνται στο τομέα έχουν επαρκείς γνώσεις, αν οι δομές είναι τέτοιες που διαθέτουν τα απαραίτητα μέσα και σύγχρονα εργαλεία και αν η οργάνωση για την παραγωγή αυτού του ιδιαίτερα σημαντικού έργου είναι σύγχρονη και αποτελσματική.
 
Η κατάσταση στο θέμα συντήρησης (και επισκευή/αποκατάσταση) παραμένει χαώδης, ανεξέλεγκτη και έχει ως αποτέλεσμα δημόσιες δομές να παραμένουν χωρίς συντήρηση ή πλημμελή συντήρηση για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Οι πολίτες που καταφεύγουν σε ιδιώτες που φέρουν τους τίτλους των συντηρητών, πληρώνουν πέραν του δέοντος τις συνέπειες, είτε σε χρήμα είτε σε αμφιλεγόμενα αποτελέσματα και πολλές φορές επικίνδυνα.
 
Τα παραδείγματα άπειρα και οι καταστάσεις διαρκώς επιδεινούμενες.
 
Το θέμα «συντήρηση» σχετίζεται άμεσα με την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση και δεν πρόκειται να λυθούν τα τεράστια προβλήματα, αν αυτή δεν αναταχθεί σε ευρωπαϊκά επίπεδα.  Η Γερμανία αντέγραψε το σύστημα της επαγγελματικής εκπαίδευσης της Ελβετίας και ως αποτέλεσμα οι δυο χώρες απολαμβάνουν εξαιρετικές υποδομές, χρόνους αντίδρασης κατάλληλους και αποτελεσματικούς, ιδιαιτέρα σημαντικά επίπεδα ασφάλειας, περισσότερο από ικανοποιητική λειτουργία, περιορισμένους χρόνους αδράνειας και μη λειτουργίας και προφανώς έλεγχο δαπανών. Προφανή και αναμενόμενα τα προλεχθέντα και δε χρειάζεται να επιμείνει κανείς περισσότερο.
 
Γιατί η Ελλάδα κάνει του κεφαλιού της και δεν ακολουθεί τα διεθνή πρότυπα και τις καλές πρακτικές άλλων επιτυχημένων χωρών;
 
Μα για τον απλό και κατανοητό λόγο (λέμε εμείς) ότι έχει ένα ακατάλληλο πολιτικό σύστημα που δεν γνωρίζει από προτεραιότητες, στρατηγικό σχεδιασμό, εντοπισμό αναγκών, μετρήσεις, καταγραφή αποτελεσμάτων, γρήγορα αντανακλαστικά, βούληση και αποφασιστικότητα.
 
Αποδεικνύεται δε ότι ούτε τα 45 χρόνια που είμαστε μέλη της ΕΕ στάθηκαν ικανά να αλλάξουν το πολιτικό σύστημα και να ξεφύγει από τη λογική των μαυρογυαλούρων και να προσπαθήσουν σοβαρά να εκσυγχρονίσουν τη χώρα και τις δομές της. Θα το κάνουν μόνον όταν διαπιστώσουν ότι τα περιθώρια στενευθούν και κινδυνεύουν να μπουν φυλακή. Όπως συχνά λέμε εδώ και κάμποσα χρόνια πλέον.
 
Ίσως η περίπτωση και το δράμα των Τεμπών και η κατασπατάληση δημοσίου χρήματος στον εγκληματικό ΟΣΕ, τη ΤΡΑΙΝΟΣΕ και με την ιδία λογική λειτουργούσα από ότι  φαίνεται Hellenic Train, δίνουν την «ευκαιρία» να αλλάξουν πολλά πράγματα.