Εξευτελισμός και ατίμωση χωρίς συνέπειες …

Στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 20^ης Μαρτίου 2016, στο άρθρο με τίτλο «Ανασύσταση της ΔΕΛΤΑ ως ομάδας «Όμικρον» πλέον» διαβάζουμε τα εξής εκπληκτικά και αποτρόπαια:

Οι πρόσφατες επιθέσεις σε σταθμούς μέσων μεταφοράς, μεταξύ αυτών και στον εικονιζόμενο στο Μοναστηράκι, οδήγησαν την ηγεσία του υπ. Προστασίας του Πολίτη να ενεργοποιήσει στη φύλαξη αστυνομικούς –το 50%– της ομάδας ΔΙ.ΑΣ

« … To βράδυ της 25ης Φεβρουαρίου περισσότεροι από 200 «φίλαθλοι» που κατευθύνονταν στο γήπεδο Καραϊσκάκη, για τον αγώνα Ολυμπιακός - Aντερλεχτ, έστησαν ενέδρα σε δικυκλιστές της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. στον ανισόπεδο κόμβο που συνδέει τη λεωφόρο Ποσειδώνος με την οδό Καραολή Δημητρίου. Τους εγκλώβισαν και εκτόξευσαν εναντίον τους πέτρες, μπουκάλια, ξύλα ακόμα και πινακίδες σήμανσης, που είχαν ξηλώσει από τα γύρω πεζοδρόμια. Στη διάρκεια της συμπλοκής τραυματίστηκαν 11 αστυνομικοί, ενώ σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, δύο από αυτούς πυροβόλησαν στον αέρα για εκφοβισμό στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από το «μπλόκο» των χούλιγκαν. Ανεπισήμως πάντως, λέγεται ότι στο σημείο βρέθηκαν πάνω από 20 - 30 κάλυκες.

Το περιστατικό, αν και δεν πήρε μεγάλη δημοσιότητα, θορύβησε την ηγεσία της αστυνομίας …».

Πρόκειται για εξευτελιστική διαπόμπευση αστυνομικών και έκθεσή σε κίνδυνο ζωής, εξαιτίας προφανώς εντολών της ηγεσίας του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και του αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, να μη διώκονται οι εγκληματίες που κάνουν ότι θέλουν στην Αθήνα του 2016.

Πρόκειται για ενσυνείδητη κατάργηση της Δημόσιας Τάξεως και παραχώρηση σε παράνομους κάθε είδους, προελεύσεως και σκοπών πεδίων δράσεως, εις βάρος της νομιμότητας, των συμφερόντων των πολιτών και κατάργησης κάθε ίχνους ευνομούμενης κοινωνίας. Με άλλα λόγια πρόκειται για επιχειρούμενο μετασχηματισμό, που στοχεύει σε εγκαθίδρυση του φόβου, της απειλής κατά της ζωής και των συμφερόντων των νομοταγών πολιτών και εξασφάλιση της ελεύθερης δραστηριότητας παρανόμων.

Φυσικά κανένας κ. εισαγγελέας δεν πήρε χαμπάρι – κατά την προσφιλή τους όπως φαίνεται τακτική – και έτσι δεν δόθηκε ούτε η ευρεία δημοσιότητα που άξιζε το γεγονός ούτε κινήθηκε ο Νόμος υπέρ της περιφρούρησης της αξιοπρέπειας των στελεχών και του ίδιου του σώματος, ενώ παραμένουν ατιμώρητες οι ατιμωτικές και παράνομες αυτές συμπεριφορές.

Κάποτε θα σπάσει το απόστημα, αλλά θα είναι αργά για δάκρυα και δικαιολογίες.