Η πανδημία του κορονοϊού αποδεικνύει ότι όλοι οι άνθρωποι
είναι ευάλωτοι, ανεξαρτήτως εθνικότητας, χώρας, αντιλήψεων περί την οικονομία,
τη κοινωνική διάρθρωση, την εκπαίδευση, το βαθμό ανάπτυξης της χώρας στην οποία
ζουν και εργάζονται.
Οι επιστημονικές γνώσεις αποδεικνύεται ότι σε πολλές
περιπτώσεις είναι σαφώς υποδεέστερες των επιταγών και της λειτουργίας της
Φύσεως, ενώ απερίσκεπτες κινήσεις προηγμένων δομών των πλέον προνομιούχων και
οικονομικά εξελιγμένων ομάδων και συνόλων συμφερόντων, θέτουν σε απροσδιόριστο
κίνδυνο σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού του πλανήτη. Ίσως όμως και της ύπαρξης και
αυτής ταύτης της ζωής επί του πλανήτη.
Το λογικό ερώτημα είναι αν υπάρχουν λύσεις ή καλές και
αποτελεσματικές πρακτικές όταν ενσκήπτουν απρόβλεπτα ανεξήγητες καταστάσεις.
Η δύναμη των κοινωνιών του πλανήτη είναι η επιστημονική
γνώση. Αυτή όμως παράγεται σε θύλακες αριστείας, καθοδηγείται από πολιτικές κυβερνήσεων
και μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και πολιτικές δυνάμεις και είναι
κατανεμημένη σε άγνωστα εν πολλοίς σημεία.
Η συνεργασία όλων ή μεγάλου αριθμού φορέων και επιστημόνων
για την επίλυση προβλημάτων είναι αναγκαία ή η καλύτερη δυνατή απάντηση στα
καθοριστικής σημασίας προβλήματα που προκαλούν οι αντιδράσεις της Φύσεως.
Προτείνεται λοιπόν να δημιουργηθεί ένα δίκτυο φορέων που
εμφορούνται όχι από στόχους οικονομικής επιβολής, αλλά καθαρά επιστημονικούς
στόχους και στόχους προσφοράς προς το ανθρώπινο είδος. Οι φορείς αυτοί θα
συντονίζουν τις επιστημονικές τους δραστηριότητες προκειμένου να βρεθούν λύσεις,
ειδικά δε σε περιπτώσεις κρίσεων.
Μοντέλα μπορεί να είναι το EMPL/EMBC/EMBO της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, το CERN, το ΝΑΤΟ, ακόμα και εθνικές δομές των προηγμένων επιστημονικά
χωρών.
Τη πρωτοβουλία προτείνουμε να αναλάβει η Αθήνα και να την
προωθήσει μέσω των μηχανισμών της ΕΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου