Περιβάλλον

Θα πειστούμε ότι οι πολτικοί έχουν σοβαρό πρόγραμμα για το Περιβάλλον μόνον αν δούμε άμεσα εκστρατεία για την απομάκρυνση των πάσης φύσεως σκουπιδιών που έχουν κατακλύσει την Ελλάδα (2007)

Κρίση και Προοπτικές ...

Τίποτε δεν θα γίνει αν το κράτος δεν γνωρίζει επακριβώς και ανά πάσα στιγμή τι του γίνεται.
Οι σύγχρονες κοινωνίες το έχουν επιτύχει χάρις στις τηλεματικές τεχνολογίες, δηλαδή πληροφορικής και επικοινωνιακών δικτύων.
Οι άθλιοι των Αθηνών, έχουν επιτύχει εν μέσω παγκοσμίου κοσμογονίας, να έχουν αποτρέψει τις εφαρμογές στην Ελλάδα.
Τώρα, αυτό πρέπει να είναι το κύριο μέλημα της κυβέρνησης και το απόλυτο μέτρο επιβολής από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, προκειμένου η Ελλάδα να μην πτωχεύσει και να ανακάμψει (2008).

Οι απαιτήσεις των καιρών ...

Οι απαιτήσεις των καιρών ...
- Ως πολίτες απαιτούμε το πολιτικό σύστημα και στην Ελλάδα να εκσυγχρονιστεί και να ακολουθήσει καινοτόμους δρόμους συμμετοχής των πολιτών

- Ως πολίτες πιστεύουμε ότι όλοι μας πρέπει να επιστρέψουμε στην κοινωνία, ένα μικρό έστω μέρος των πραγμάτων που αποκτήσαμε στη ζωή μας



Τόσο απλά ...

«Το μυαλό είναι σαν αλεξίπτωτο, αν δεν είναι ανοικτό δε δουλεύει» (Φρανκ Ζάπα)


30 Οκτωβρίου 2022

Η χώρα οδεύει προς εκλογές, αλλά η κυβέρνηση φαίνεται να τα παράτησε …

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδος βάφτισε την κυβέρνησή του επιτελική και από τότε έχει αναλάβει όλη τη καθημερινή λειτουργία του κράτους και της δημόσιας διοίκησης. Ο συγκεντρωτισμός και η πλήρης εξάρτηση από τον πρωθυπουργό και το στενό του και εν πολλοίς άγνωστο κύκλο του, είναι ο κανόνας. Καμιά αποκέντρωση, καμία ανάθεση αρμοδιοτήτων, καμία προσπάθεια ανάταξης της Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔ) με μονίμους επιτελικούς στυλοβάτες.

Παραθέτουμε αμέσως μετά σημαντικές παθογένειες που κατά την άποψή μας έχουν εγκλωβίσει την ελληνική κοινωνία σε φαύλο κύκλο, από τον οποίο αδυνατεί να βγει.

Ασφαλώς και υπάρχει πρόοδος σε σχέση με τα όσα επικρατούσαν χρόνια πριν. Αλλά η Ελλάδα πάντα έπεται, πάντα αντιγράφει και δεν είναι ποτέ σε θέση να προτείνει κάτι νέο, αποτελεσματικό, καινοτόμο, σύγχρονο και κάτι τέλος πάντων που θα ήθελαν άλλοι να αντιγράψουν από εμάς. Και συνήθως η αντιγραφή είναι υποδεέστερη του πρωτότυπου και είναι άγνωστες πάντοτε οι δαπάνες υλοποίησης και ιδιαίτερα σε σύγκριση με τα πρωτότυπα.

Η λέξη και η έννοια ποιότητα είναι παραγνωρισμένα έως άγνωστα στην Ελλάδα. Αν συγκριθούν αυτά που γίνονται στην Ελλάδα σε σχέση με τα αντίστοιχα των χωρών μελών της ΕΕ (και όχι μόνον) σου έρχεται να κλάψεις. Βλέπουμε τις μεγάλές διαφορές και τις αποστάσεις που μας χωρίζουν στη τηλεόραση.

Αν μας ερωτήσει κανείς ποια είναι η άποψή μας για τη κατάσταση που επικρατεί, θα λέγαμε με μεγάλη δόση αληθείας (δε διαθέτουμε άλλωστε το αλάθητο) ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι, ιδίως στο δημόσιο τομέα δεν αγαπούν την δουλειά που κάνουν. Τη θεωρούν αναγκαίο κακό που πρέπει να τελειώνει καθημερινώς με όσο το δυνατόν ανώδυνο τρόπο και να γυρίσουν σπίτι ή στην άλλη ιδιωτική και συνήθως μαύρη εργασία.

Αιτία επίσης είναι η μη εφαρμογή των νόμων από τους αρμοδίους (χωρίς συνέπειες για κανένα) και το γεγονός ότι όλοι έχουν αυτονομηθεί και δεν υπακούουν σε ιεραρχίες και κανόνες. Το θέμα αυτό είναι μείζον και καμία κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε για να διορθώσει τη κατάσταση.

Παραθέτουμε αμέσως μετά μια σειρά από παθογένειες που συντηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια από όλα τα κόμματα και τις κυβερνήσεις τους και έχουν δυσμενέστατες συνέπειες στην Ελληνική κοινωνία και την πρόοδό της:
  • - Καθηγητές σε άλλες και πολλές δημόσιες θέσεις
  • - Άγνωστη λέξη η Δημόσια Τάξη
  • - Πλουσιότατες αλλά και φτωχές πόλεις χωρίς εισοδηματικά κριτήρια για την εξέλιξή τους
  • - Κανείς δε τολμά να τα βάλει με τους μονίμους και συνεχίζουν να διορίζουν μονίμους
  • - Άγνωστη λέξη η αξιολόγηση, σχεδόν παντού
  • - Φορείς του δημοσίου αγνώστου αριθμού και αποτελέσματος χωρίς Εσωτερικούς Κανονισμούς Λειτουργίας
  • - Υπουργεία και άλλοι δημόσιοι φορείς χωρίς δημοσίευση λειτουργικών στοιχείων, προϋπολογισμών και απολογισμών
  • - Δημόσιοι υπάλληλοι χωρίς ακόμα αποκλειστική δ/νση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, δημοσίευση του ρόλου εκάστου και άρα άγνωστοι στους πολίτες
  • - Νοσοκομεία του ΕΣΥ με λειτουργία ως ιδιωτικών ιατρείων συγκεκριμένων ειδικοτήτων, τεράστιου αριθμού σε σχέση με τις ανάγκες και χωροταξικά χαοτικά κατανεμημένων
  • - Αυξήσεις με μοναδικό κριτήριο το χρόνο προϋπηρεσίας και όχι αναγκαιότητος και αναγκών οικογενειών με παιδιά
  • - Ιατρικές Σχολές με λειτουργία κλινικών ΕΣΥ και όχι ερευνητικών και πειραματικών διεργασιών αντιμετωπίσεως ασθενειών και ασθενών
  • - Απουσία επαρκούς πληροφόρησης των πολιτών για τη λήψη αποφάσεων και κριτικής εξελίξεως έργων, προγραμμάτων και διεργασιών εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης, όλων των φορέων
  • - Απουσία μηχανισμών εμπλοκής ενδιαφερομένων πολιτών στις οικονομικές, κοινωνικές και εθνικές εξελίξεις. Συγκεντρωτισμός στο έπακρο
  • - Υδροκεφαλισμός της πρωτεύουσας και όχι λογική χωροταξική κατανομή οικονομικών δραστηριοτήτων, ανθρωπίνου δυναμικού και απαραίτητων υποδομών (αφορά τους τομείς της Υγείας, της Εκπαίδευσης, της Οικονομίας, του Περιβάλλοντος, ….) στη χώρα. Ανυπαρξία μελετών και προγραμμάτων συρρίκνωσης
  • - Συνονθύλευμα κακών πρακτικών παλαιών εποχών που με επιμονή και αρνητικό αντίκτυπο διατηρούνται και επεκτείνονται. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η εκτός σχεδίου δόμηση
  • - Υπέρμετρη εξάρτηση από τον τουρισμό χωρίς στρατηγική και επιτελικά σχέδια, με αρνητικές επιπτώσεις σε πολλούς τομείς και άγνωστη επιβάρυνση του εξωτερικού ισοζυγίου λόγω εισαγωγών
  • - Εντελώς περιορισμένη αξιοποίηση του τομέα συντήρησης υποδομών, κτηρίων, λειτουργιών δημοσίων και ιδιωτικών και παντελής έλλειψη ενδιαφέροντος για την τεράστια και απαραίτητη αυτή οικονομική δραστηριότητα
  • - κα., κα. … (είμαστε σίγουροι ότι και άλλοι πολίτες μπορούν να εμπλουτίσουν το κατάλογο …)

Τα θέματα που θέτουμε είναι σχεδόν καθημερινότητας και όχι στρατηγικών επιλογών. Θα ήταν εξαιρετικά ευπρόσδεκτο αν κάποιος μπορούσε να επιχειρηματολογήσει αν τα θέματα που θέτουμε είναι κομβικής σημασίας ή όχι.

Το θέμα δεν εξαντλείται σε όσα προαναφέρθηκαν. Είναι όμως χαρακτηριστικά και αποτελούν χρόνιες παθογένειες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου