Όλοι οι τουρίστες βρίσκονται μόνον στο Κέντρο των Αθηνών …

Όλα δείχνουν ότι οι τουρίστες που επισκέπτονται τη μοναδική πόλη της Παλλάδος Αθηνάς, δε ξεφεύγουν από το κέντρο.
 
Περιδιαβάζουν στο Κέντρο όπως και οι Έλληνες ασθενείς που για λόγους Υγείας επισκέπτονται τα είκοσι μεγάλα νοσοκομεία του θρυλικού ΕΣΥ, που βρίσκονται σε πολύ μικρή ακτίνα από το κέντρο των Αθηνών. Εκεί προσπαθούν να βρουν αυτό που έχουν αναγκη και αναζητούν.
 
Αυτό έχουν καταλάβει και οι θρυλικοί επενδυτές που συναγωνίζονται ποιος θα φτιάξει περισσότερα και καλλίτερα ξενοδοχεία, στο παράταιρο πλέον «πετράδι στης Γης το Δακτυλίδι», κατά τον ποιητή.
 
Ο λόγος προφανής. Εκεί είναι συγκεντρωμένα όλα τα καλά της πόλεως. Πέραν το Κέντρου, χάος, τίποτε το ενδιαφέρον. Βρίσκονται όμως σπίτια, σπιταρόνες, συνοικίες των πολύ ευκατάστατων Ελλήνων, που η Μοίρα τους καταδίκασε να σπαταλούν ώρες για να κατέβουν στο Κέντρο, στο Κέντρο της οικονομικής ζωής της σύγχρονης πόλεως. Βρίσκονται και φτωχογειτονιές, παλιές και εγκαταλελειμμένες στη τύχη τους χωρίς άκρη, μέση και ζωηρότητα. Με κατοίκους απογοητευμένους και αποδεχόμενους τις χωρίς προοπτικές ζωή τους. Υπάρχουν και άλλες νοικοκυρεμένες, προνομιούχες περιοχές των Αθηνών, αλλά δε διαθέτουν τίποτε το σημαντικό, ιδιαίτερα για τους επισκέπτες των Αθηνών.
 
Θα αναρωτηθεί κάνεις αν υπάρχουν τρόποι οι επισκέπτες να επιζητούν να επισκεφτούν και άλλες περιοχές των Αθηνών, πλην του κέντρου.
 
Θα λέγαμε ναι, αν και κάτι τέτοιο χρειάζεται σχέδια, προγράμματα, αναβαθμίσεις, διευθετήσεις, δημοσιότητα, σύγχρονες τεχνολογικά εφαρμογές και σύγχρονες εφαρμογές Πολιτισμού.
 
Προς το παρόν οι επισκέπτες θα μπορούσαν να επισκεφτούν την Ελευσίνα (Πολιτισμική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2023), το Σούνιο, το Λαύριο, την Κόρινθο, την Αίγινα, τη Βραυρώνα, τον Μαραθώνα, τη Σαλαμίνα, τη Χαλκίδα, τον Ραμνούντα. Ακόμα και τους Δελφούς, τις Μυκήνες, την Επίδαυρο, το Ναύπλιο, το Άργος, τη Νεμέα, τον Όσιο Λουκά, τη Θήβα, …
 
Αλλά όλα αυτά χρειάζονται σχεδιασμούς, προγραμματισμούς, διαφήμιση, άνετες και γρήγορες μεταφορές, σοβαρές αυτόματες ή μη ξεναγήσεις, συνδυασμό με πολύ καλά γεύματα, άλλες μικροπαροχές, λογική χρηματική επιβάρυνση και συναναστροφή όπου είναι δυνατόν με τους κατοίκους των περιοχών (διαβάστε την πρότασή μας https://simpleandclear.blogspot.com/2016/03/blog-post_2.html και την αρχική του 2013) και κυρίως σεβασμό στους επισκέπτες.
 
Υπάρχουν άνθρωποι κατάλληλοι για αυτό το σκοπό; Μπορούν να ενθαρρυνθούν επιχειρήσεις να αναλάβουν το ρόλο αυτό; Είναι διατεθειμένες οι τοπικές κοινωνίες να επενδύσουν στις προοπτικές αυτές; Και αν ναι, πως;
 
Φανταζόμαστε ότι η ιδέα και τα επιχειρήματα πέριξ των προοπτικών αυτών είναι προφανή και δε χρειάζεται εμείς να πούμε περισσότερα.
 
Οι τεμπέληδες των υπουργείων Πολιτισμού, Υποδομών, Περιβάλλοντος, Εσωτερικών, Τουρισμού, Υγείας και φορείς όπως ο ΕΟΤ κα., μπορούν να καθίσουν και να διαμορφώσουν πολιτικές και στρατηγικές; Αλλά …
 
Λέτε να δούμε κινητικότητα προς αυτή τη κατεύθυνση; Μάθαμε ότι ήδη ιδιώτες επιχειρούν προς την κατεύθυνση αυτή αλλά οι πρωτοβουλίες τους δεν μπορούν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην επίλυση του προβλήματος συγκέντρωσης υπερβολικά μεγάλου αριθμού επισκεπτών στο Κέντρο των Αθηνών.