Δεν είναι περίεργο
που τα δημόσια έργα στην Ελλάδα είναι
κακής ποιότητας. Αφορά και το σχεδιασμό και την υλοποίηση/κατασκευή και
τη συντηρηση.
Δείτε από μια απλή εικόνα τι σημάνουν δημόσια έργα σε μια χωρα
συνηθισμένη, όπως το Βέλγιο.
Έχουμε πολλάκις γράψει για το θέμα αυτό. Αλλά δε γίνεται
τίποτε.
Ο παρατηρητικός αναγνώστης θα διαπιστώσει πολύ καλό και ομοιογενές
επίστρωμα δρόμου, ρείθρα κατάλληλα, τέλειο σχεδόν φινίρισμα, καμιά κακοτεχνία,
τέλειες καμπύλες, εξαιρετική σήμανση, παρτέρια με πράσινο και δένδρα, κολώνες
σήμανσης ευδιάκριτες χωρίς αφισοκολλήσεις, σημαντικός φωτισμός τις νυχτερινές
ώρες, αποτροπή πεζών να διασχίσουν το οδόστρωμα εκτός των διαβάσεων ίσως και
άλλα.
Οι κακοδαιμονίες των δημοσίων έργων συνοψίζονται στα εξής:
1.
Ιλιγγιώδεις εκπτώσεις στον προϋπολογισμό των
έργων, πράγμα που παραπέμπει ευθέως σε κλοπές υλικών – βλέπετε και https://simpleandclear.blogspot.com/2016/08/blog-post_31.html
2.
Λύσεις πρόχειρες και με το μάτι
3.
Μη εξειδικευμένο προσωπικό κατασκευής (π[ίσως
προς μείωση του κόστους)
4.
Απουσία συνεχών ελέγχων ποιότητας σε όλα τα
επίπεδα. Το είδος εργοδηγός έχει μάλλον εκλείψει
5.
Τεχνικοί και επιτροπές παραλαβής διαπλεκόμενοι
έως θανάτου (ίσως και ανίκανοι ή χωρίς γνώσεις)
6.
Ανύπαρκτα δίκτυα υποδομών και μόνη λύση οι
τομές, τα μπαλώματα και το ράβε ξήλωνε
7.
κα.
Έχουμε ξαναγράψει στο Ημερολόγιο Απλά και Κατανοητά για τα
θέματα των δημοσίων έργων. Οι θηριώδεις εκπτώσεις για να πάρει ένας εργολάβος
το έργο δεν πτοεί και δε συνεγείρει τη δημόσια διοίκηση, γιατί έτσι έχει μάθει
να κονομάει. Η διαφαινόμενη έκπτωση του μεγαλοεργολάβου κ. Καλογρίτσα, δε αποτελεί
μάθημα για κανένα προφανώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου