Έπεεεράσαμεεεε όμορφα οοοόμορφα πολύυυυ ….

Πολύ καλά μάλιστα.

Ποιος θα το έλεγε.

Ταξίδια, σαλόνια, αγκαλιές, έπαινοι, προτάσεις για Νόμπελ, καλό φαΐ, μεγαλεία. Όλα αυτά βέβαια στο εξωτερικό όπου ισχύουν άλλα κριτήρια, σέβονται τους εκπροσώπους του Λαού, τιμούν το αξίωμα, προσπαθούν για το καλύτερο αλλά είναι και μπον βιβέρ (νbon viveur).

Αγκαλίτσα στον απαρηγόρητο σύζυγο ...

Και εδώ στην Ελλάδα; Μιζέρια, διχασμός, ύβρεις, επιθέσεις, υπολείμματα εμφυλίου, επιθέσεις σε κάθε βήμα, παλαιοκομματισμός, περιφρόνηση στις απόψεις των άλλων, ψεύτικες ειδήσεις και επιθέσεις καθημερινές. Και το αποτέλεσμα; Πενιχρό.

Όσο για αναπτυξιακά σχέδια; Θα τα κάνουν αλλά  μόλις κατανοήσουν τι ακριβώς έχουν να κάνουν.

Η Ελλάδα σέρνεται, υποστηρίζεται με εξωσκελετό, τα λαμόγια διείσδυσαν παντού, η δημόσια διοίκηση χτενίζεται και αδιαφορεί, η εκπαίδευση συνδικαλίζεται ασύστολα, η Υγεία εξακολουθεί να είναι στα χέρι πλουσίων γιατρών χωρίς συναίσθημα και αποστολή και νοσοκομεία αποθήκες (τέτοια που δε συναντάς σε κανένα πολιτισμένο μέρος) και πολλά άλλα παρόμοια.

Έγιναν κάποια βήματα. Όχι οι απαραίτητες τομές, Δεν ήξεραν, δεν μπόρεσαν. Έπρεπε να είχαν φύγει μετά από ένα έτος, δηλαδή το 2016 το αργότερο. Αλλά  έμεινα για περισσότερο από 4 χρόνια. Κράτησαν πολύ χάρις στο γεγονός ότι δεν προβλέπονταν εκλογές.

Περιμένουμε να δούμε τώρα τους άλλους. Περιμένουμε θαύματα.