Μέμφομαι τους φοιτητές μας γιατί φαίνεται να τα παρατούν όλα νωρίς …

Θυμόμαστε τους φοιτητές μας μόλις τελειώνει το ψυχόδραμα των εισαγωγικών.

Θυμόμαστε τους φοιτητές μας όταν φθάνουν στην ανοιξιάτικη περίοδο των φοιτητικών εκλογών που είναι εκλογές κομματικής επιρροής και όχι πανεπιστημιακής ζωής.

Θυμόμαστε τους φοιτητές μας όταν αποφοιτούν και απαιτούν καλές, σίγουρες, με προοπτικές και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας.

Φυσικά κανείς δε μιλά για προσόντα, ικανότητες, κρίση, γνώσεις, συμπεριφορά, ενέργεια, αφοσίωση, αποφασιστικότητα, σεμνότητα, σκληρή εργασία με στόχους και επιτεύγματα. Αυτά τίθενται αυτομάτως στις προηγμένες κοινωνίες του πλανήτη και εκεί στρέφονται τα καλά μυαλά των νέων μας κατά πλειοψηφία.

Τι θέλαμε από τους φοιτητές μας; 

•  Να επικεντρώνονται στις σπουδές τους
  
• Να ασχολούνται από τη πρώτη ημέρα των σπουδών τους, εκτός από τα μαθήματά τους και την απόκτηση γνώσεων, με το μέλλον τους
  
• Να πρωτοστατούν σε δραστηριότητες εκτός της κύριας μαθησιακής ενασχόλησής των, με το μέλλον τους μετά την αποφοίτησή τους
  
• Να μάθουν να συζητούν για τη ζωή τους, μετά την απόκτηση πτυχίου
  
• Να μάθουν να συζητούν για το μέλλον της χώρας τους και το ρολο τους σε αυτό
  
• Να μάθουν να συζητούν για τα διεθνή προβλήματα, τα επιτεύγματα άλλων χωρών, τις ενδεδειγμένες λύσεις σε προβλήματα που τους απασχολούν. Τα προγράμματα ΕΡΑΣΜΟΥΣ έβαλαν πολλούς φοιτητές μας σε διάλογο με πολλά από τα θέματα που προαναφέρθηκαν, κατά κάποιο τρόπο βιαίως, μια και μάλλον δεν τους απασχολήσαν όσο διάστημα βρίσκονταν εντός Ελλάδος

Ο κατάλογος δε μπορεί και δεν πρέπει να περιοριστεί στα θέματα που καταγράφουμε. Οι νέοι πρέπει να ασχολούνται με πολλά και ποικίλα θέματα και να αναζητούν στρατηγικές επίλυσης, αλλά και με την απόκτηση των απαραίτητων προσόντων και ικανοτήτων.

Οι νέοι μας πρέπει να ενθαρρύνονται παράλληλα με την απόκτηση γνώσεων ως εφοδίου για επαγγελματική καταξίωση, να προσπαθούν να αποκοκτούν παράλληλα γνώσεις σε άλλα ενδιαφέροντα που αφορούν τον Πολιτισμό. Οι γονείς πρέπει να είναι  εκείνοι που θα καθοδηγούν τα παιδιά τους, αλλά και το σχολείο και η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει και μπορούν να συμβάλλουν  αποφασιστικά.