Η οργή του Τραμπ για τον Ερντογάν …

Οι δύο ηγέτες στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τον περασμένο Ιούλιο. Ενα μήνα μετά, η σχέση τους είναι εντελώς διαφορετική. 

Διαβάσαμε σε άρθρο της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 13ης Αυγούστου 2018 τα εξής ωραία:

…β . Με τις ενδιάμεσες αμερικανικές εκλογές να πλησιάζουν, και τη διάθεση του Αμερικανού προέδρου να συσπειρώσει τον χριστιανικό πυρήνα των ΗΠΑ να βρίσκεται στα ύψη, ο Τραμπ πρότεινε στον Ερντογάν μια εξαιρετικά δελεαστική πρόταση. Σε αντάλλαγμα για την απελευθέρωση του πάστορα, η Ουάσιγκτον θα μείωνε το πρόστιμο δισεκατομμυρίων που είχε επιβάλει στην τουρκική κρατική τράπεζα Halkbank για την παράκαμψη των αμερικανικών κυρώσεων στο Ιράν, και θα επέτρεπε στο ανώτατο κυβερνητικό της στέλεχος να εκτελέσει το υπόλοιπο της ποινής του πίσω στην Τουρκία. Την τελευταία στιγμή, ο Τραμπ προσπάθησε να σφραγίσει τη συμφωνία με μία ακόμη παραχώρηση, πείθοντας τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, να απελευθερώσει τη νεαρή Τουρκάλα Εμπρού Οζκάν που αντιμετώπιζε κατηγορίες για συνεργασία με την παλαιστινιακή Χαμάς.

Ωστόσο, παρότι ο Λευκός Οίκος ήταν εξαιρετικά αισιόδοξος για την επικείμενη συμφωνία, σύμφωνα με πηγές ο Ερντογάν δεν έμεινε ευχαριστημένος από τις αμερικανικές παραχωρήσεις και απαίτησε να σταματήσει ολοκληρωτικά η έρευνα των αμερικανικών αρχών εναντίον της κρατικής Halkbank.

Δε ξέρουμε κατά πόσο ο συγγραφέας κ. ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ έχει ασφαλείς πληροφορίες από έγκυρες πηγές και αν περιγράφει μια πραγματική κατάσταση. Λογικό είναι  βέβαια να υποθέσει κανείς ότι οι πληροφορίες είναι  έγκυρες και αληθείς, λόγω κυρίως του κύρους της εφημερίδας. Άλλωστε άρθρα με παρόμοιο περιεχόμενο έχουν γραφεί μάλλον κατά κόρο στο παρελθόν από διάφορα ΜΜΕ.

Η λογική λέει ότι η παραβίαση των κυρώσεων εις βάρος του Ιράν από την Τουρκία δεν μπορούσε να υλοποιηθεί από μια κρατική τράπεζα χωρίς εντολή ή σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού και του πρόεδρου. Άρα τυχόν περαιτέρω αποκαλύψεις μπορεί να εκθέσουν το πρόεδρο της Τουρκίας σε νομικές περιπέτειες τουλάχιστον στις ΗΠΑ. Θα καταστήσουν δε τον πρόεδρο ευάλωτο σε περιορισμούς, πιέσεις, υποδείξεις και ακόμα σε πολιτικούς και οικονομικούς «εκβιασμούς».

Παρόλα αυτά, κατά τη δική μας εκτίμηση,  αναμένεται και μάλιστα σύντομα αποφόρτιση του κλίματος αντιπαραθέσεως και μετριασμός των εκατέρωθεν απειλών και δηλώσεων που οξύνουν το κλίμα και προκαλούν αναταραχές πολιτικής και οικονομικής φύσεως. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο κάθε παίχτης δεν θα δοκιμάσει τις αντοχές του άλλου και δεν θα θελήσει να μεγιστοποιήσει το αποτέλεσμα προς όφελός του.