Τα μέχρι σήμερα συστήματα που έχουν εφαρμοστεί
αποδεικνύονται ακατάλληλα, αναχρονιστικά, αναποτελεσματικά, βρίθουν ρυθμίσεων
που δεν συμβάλλουν στη καλή εκπαίδευση των νέων. Το ελληνικό εκπαιδευτικό
σύστημα και το πλέγμα ρυθμίσεων δεν ανταποκρίνεται τουλάχιστον με την ίδια
επάρκεια και αποτελεσματικότατα, με τα αντίστοιχα συστήματα των άλλων χωρών που
πρωταγωνιστούν στο κοινωνικό, εργασιακό και οικονομικό γίγνεσθαι.
Κριτήρια καλού εκπαιδευτικού συστήματος πρέπει να είναι α) η
ανάπτυξη των ικανοτήτων και όχι η απομνημόνευση πληροφορίων. β) η πολύ καλή
κατανόηση και αξιοποίηση της θαυμάσιας ελληνικής γλώσσας γ) Ο σοβαρός
σχεδιασμός απόκτησης προσόντων και ικανοτήτων των ελληνοπαίδων που αποφοιτούν
από το Γυμνάσει και το Λύκειο και εισέρχονται στο χώρο εργασίας δ) η εκμάθηση
οπωσδήποτε 2 τουλάχιστον επί πλέον ξένων γλωσσών με την αποφοίτηση από την 6
ετή ή 9 ετή υποχρεωτική εκπαίδευση ε) η εξάλειψη της ανάγκης των φροντιστηρίων
Η εκπαίδευση πρέπει να ανατεθεί στις Περιφέρειες με το
υπουργείο να περιορίζεται σε εποπτεία και καθιέρωση ελαχίστων εκπαιδευτικών
επιπέδων για τους ελληνόπαιδες. Κάθε Περιφέρεια θα μπορεί και θα πρέπει να
επιδιώκει να αναβαθμίζει το επίπεδο εκπαίδευσης και ως προς την ποιότητα και ως
προς το περιεχόμενο, με ίδια μέσα.
Τα πανεπιστήμια πρέπει να αποκτήσουν πραγματική αυτονομία ως
προς τις επιδιώξεις τους, τις
ερευνητικές επιλογές τους και την επιδίωξη της αριστείας, Το διδακτικό
προσωπικό πρέπει να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, ενώ θα πρέπει
να περιοριστούν στα καθαρώς εκπαιδευτικά και επιστημονικά τους αντικείμενα,
εξοστρακίζοντας κάθε ενασχόληση με την πολιτική και την επιρροή των πολιτικών
κομμάτων. Η λογική λέει ότι από τους 100.000 υποψηφίους ετησίως ίσως το 15-20%
είναι ικανό για πανεπιστημιακή εκπαίδευση.
Οι σχολικές μονάδες επίσης πρέπει να αποκτήσουν βαθμούς
ελευθερίας, πρέπει να αναδεικνύονται ως πόλοι πολιτισμού της περιοχής τους και
να λειτουργούν ως κέντρα πολιτισμού μετά τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Οι
νέοι 14-18 ετών σήμερα είναι πολύτιμο κεφάλαιο για να μην υποστηρίζεται
αναλόγως.
Όλες οι εκπαιδευτικές μονάδες πρέπει να αξιοποιούν την ίδια
περιουσία, ενώ το κράτος πρέπει να διευκολύνει τις δωρεές και τις οικονομικές
προσφορές των πολιτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου